Też właśnie myślałam, że się jeszcze z nią coś wyjaśni - a tu nic.

Być może pojawianie się Hazel Dobkins, szczególnie we wspomnianej sytuacji, jest w założeniu subtelną formą przekazania widzowi, że była niejako mentorką głównej bohaterki. Być może po analizie dat, okazałoby się, że główna bohaterka zaczęła zabijać (przynajmniej seryjnie) po wspomnianym w filmie zabójstwie rodziny przez Hazel Dobkins. Być może sięga to znacznie głębiej. Być może Hazel ma więcej grzechów za pazurkami. Być może tworzą wspólny duet seryjnych kobiet morderców. Być może nie duet, lecz dużą grupę... W każdym razie szczególnie scena w mieszkaniu po skończeniu książki, ma zasugerować wpływ Hazel na Catherine, dla której była mentorką. Być może ma to znacznie głębsze dno. Być może subtelnie manipulowała Catherine i stała za jej poczynaniami... Nawet wspomniana scena zdaje się to potwierdzać. Catherine też wydaje się być zasmucona spotkaniem z bohaterem, jakby wiedziała, że będzie musiała go zabić i że jest to ich ostatnie spotkanie. Wobec tego, tym głębsze znaczenie zyskałaby końcowa scena i ostateczne zignorowanie symbolicznego ostrza, którym miała zabić głównego bohatera, jak gdyby pomimo nakazu "mentorki" "zerwała się ze smyczy" i dała się ponieść prawdziwej miłości (lub czemuś popapranemu co ich łączyło), jednocześnie porzucając stary styl życia i zależność od Hazel.

Być może pojawianie się Hazel Dobkins, szczególnie we wspomnianej sytuacji, jest w założeniu subtelną formą przekazania widzowi, że była niejako mentorką głównej bohaterki. Być może po analizie dat, okazałoby się, że główna bohaterka zaczęła zabijać (przynajmniej seryjnie) po wspomnianym w filmie zabójstwie rodziny przez Hazel Dobkins. Być może sięga to znacznie głębiej. Być może Hazel ma więcej grzechów za pazurkami. Być może tworzą wspólny duet seryjnych kobiet morderców. Być może nie duet, lecz dużą grupę... W każdym razie szczególnie scena w mieszkaniu po skończeniu książki, ma zasugerować wpływ Hazel na Catherine, dla której była mentorką. Być może ma to znacznie głębsze dno. Być może subtelnie manipulowała Catherine i stała za jej poczynaniami... Nawet wspomniana scena zdaje się to potwierdzać. Catherine też wydaje się być zasmucona spotkaniem z bohaterem, jakby wiedziała, że będzie musiała go zabić i że jest to ich ostatnie spotkanie. Wobec tego, tym głębsze znaczenie zyskałaby końcowa scena i ostateczne zignorowanie symbolicznego ostrza, którym miała zabić głównego bohatera, jak gdyby pomimo nakazu "mentorki" "zerwała się ze smyczy" i dała się ponieść prawdziwej miłości (lub czemuś popapranemu co ich łączyło), jednocześnie porzucając stary styl życia i zależność od Hazel.