Najpierw czytałem książkę, po paru latach obejrzałem film...Jest bardzo dobry, w stylu Cronenberga ale jest też Burroughs. Podoba mi się Weller w głównej roli, jest w tym filmie jakaś duszność, tropikalne klimaty, pot, wymioty, wizje, koszmary, jeśli mieliście kiedyś kontakt z dystraktorami rzeczywistości to wiecie o co mi chodzi, i przede wszystkim te maszyny do pisania od czasu obejrzenia filmu staram się delikatniej uderzać w klawiaturę.