Baaaaaardzo ale to baaaaaaaaardzo. Być może gdybym obejrzał go w wieku 6-7 lat uważałbym go za klasyk, ale w pewnym wieku i po pewnym czasie, po prostu nie jestem w stanie dostrzec niczego mądrego, ambitnego czy dobrze wykonanego. Fabuła ma olbrzymie dziury i jest zwyczajnie prostacka. Z kim walczył książe? Dlaczego chciał iść na wojnę? Wysysacz życia... serio? Żarty usiłują nawiązać stylistyką do Monthy Pythona (scena ze wzgórzem... po co?), lecz są nieśmieszne a ,,one-linery" nudzą się po jednym razie (inconceivable w wykonaniu Vizziniego... okropne).

Elementów typowo baśniowych też ze świecą szukać. Jedyne potwory to przerośnięty szczur (wyjątkowo durne zachowanie księżniczki podczas walki Westleya) i eel, który jest równie sztuczny co wspomniany szczurek. Dekoracje są niezwykle sztuczne, niemal tandetne. W zasadzie cały film po 30 latach nadaje się wg mnie do archiwizacji. Nie jestem w stanie zrozumieć zachwytów pozostałych. Mało tego, nie tylko ów obraz nie jest niedoceniany, lecz straszliwie przeceniany. Mało ambitny, nudny i uderza w inteligencję widza.