Brutalnie momentami wręcz sadystycznie niczym z filmów von Triera a jednocześnie przejmująco i prawdziwie. Opowieść o zwyczajnym chłopaku który w porę nie potrafił walczyć o swoje. Choć nie ukrywam że postać Kaspara - obrońcy głównego bohatera wydawała się bardziej tragiczna i ciekawsza. Nasza klasa nie wzrusza ona po prostu chwyta za gardło nie puszcza do ostatniej minuty jednak nie jest pozbawiona wad. Kto oglądał Słonia van Santa ten od razu spostrzeże podobieństa od któych mimo wszystko debiutantowi ciężko by było uciec jednak nie to mnie najbardziej raziło a pewne efekciarstwo pojawiające się między kolejnymi rozdziałami-dniami. Cały film kręcony z ręki a po kolejnym rozdziale pojawia się wkurzający "mini teledysk". Ot taki zgrzyt. Jednak jako całość zakończona porażającymi ostatnimi trzydziestoma minutami broni się znakomicie. 8/10