Nigdy nie przeżywałam takich sinych emocji oglądając film,np. gdy ojciec uderzył Joosepa w brzuch to aż krzyknęłam (koło 1 w nocy XD, nigdy nie zdarzyło mi się takie spontaniczne zachowanie). Czułam jakbym znała Joosepa i Kaspara przez wiele lat, na prawdę niesamowite! Film zrobiony fajnie, tyle że gra niektórych aktorów była do bani (co mnie wkurzyło!, bo przekaz mógł być silniejszy gdyby aktorzy byli lepsi i pokazywali wiecej emocji, szczególnie beznadziejna była ta blondyna w której podkochiwał sie Kaspar).
Wstrząsnęło mną to, że ta historia była oparta na faktach... Masakra, co to teraz za młodzież jest, jaki wstyd. Na szczęście nie wszyscy tacy są, ale niestety większość przechodzi obojętnie.
Jednak myślę, że film ma tak czy tak silny przekaż, ale nie sądzę by coś zmienił wśród młodzieży, może chociaż czasem pomyślą, czasem... Miejmy nadzieję ;)
Pozdrawiam