"Pomijając muzykę Cliffa Martineza i parę niezłych momentów realizatorskich"
Tylko głuchoniemy i niewidomy nie może dostrzec, że film wizualnie i muzycznie jest przepyszny, co sama przyznałaś. Oceniasz pozytywnie części składowe filmu, wystawiasz 1 i jeszcze śmiesz narzekać na poziom ocen na portalu.

PS Publiczność w Cannes jest zaszczycona Twoim szacunkiem.

Tylko do czego owa "przepyszność" ma prowadzić? To miał być jednak film fabularny a nie teledysk muzyczny, w takich sprawach to już z Kanye Westem można się kontaktować...
I czytanie ze zrozumieniem się kłania, bo staram się wyciągnąć jakiekolwiek pozytywy (co się udaje),a następnie tłumaczę, czemu nie mogą ona przesłonić tego, że czas poświęcony na obejrzenie tego ścierwa (nie bójmy się używać tego określenia) można spożytkować w znacznie lepszy sposób
Ocenę 1 uważam za nader adekwatną, bo wymienione pozytywy nijak nie rekompensują poczucia grandy i żenady, jaką w tym filmie odczuwałam wielokrotnie (choć czarę goryczy przelała scena w kostnicy, wieko do trumny zaś przybiła ostatnia scena)

Ad "PS"- może tak być :)

skoro najlepsze, najbardziej wymowne sceny w filmie, robiące największe wrażenie i potęgujące to jak bardzo wybrakowanymi i chorymi istotami są główne bohaterki uważasz za beznadziejne i psujące The Neon Demon - to nawet dobrze, że stawiasz temu filmowi 1 (mimo tego, że jest to krzywdzące dla całokształtu filmu i bardziej sprawiedliwe byłoby już go nieocenienie). Te sceny to oprócz świetnej oprawy audiowizualnej najlepsze i najmocniejsze momenty tego obrazu. Dla mnie genialny, nie dla każdego. Do tego świetne nawiązanie do zjadania swoich wrogów aby przejąć ich zdolności, do odmładzających kąpieli we krwi Elżbiety Batory oraz do tego aby nic z człowieka się nie zmarnowało ;) być może to film dla tej bardziej chorej części widowni, dla mnie cudowny.

Po prostu trafna satyra na dzisiejszy kult piękna ubrana w szaty groteski tak wiec nie wiem skąd te utyskiwania.Wszystkie te sceny kontrowersyjne(jakkolwiek niesmaczne)pasują jak najbardziej do tej formy przekazu czyli groteski...

Akurat co do twórczości Refna to drive najmniej pasuje, był najmniej w jego stylu taki pod publikę. Gdybyś oglądała inne jego filmy widziała byś czego się spodziewać ;)

Drive to jedyny jego film najbardziej przyswajalny i komercyjny i już myślałem,że po nim wpłynie juz tylko na szerokie wody czyli komercja+jego autorski oryginalny styl=sukces a tak niestety zboczył z tego kursu i troche już zabłądził.Nie przeczę,że jego poprzednie filmy to jakiś bełkot artystyczny bo mnie ujęły swoja oryginalnością ale czas ewoluować trochę i skłonić się lekko ku komercji by było to bardziej przyswajalne dla większego grona odbiorców...

Zgodzę się z tobą gdyby robił filmy nieco bardziej komercyjnie, przystępnie, miał by na nie pewnie większy budżet, kręcił by ich więcej, stał by się bardziej popularny oraz bogatszy - osiągnął by tak zwany sukces. Jednak jest to jeden z głównych powodów dla których szanuje tego reżysera - to że ma swój własny styl i się nie sprzedaje mimo że by mógł.