Komedia obyczajowa, kontynuacja losów dwóch rodzin zabużańskich, osadników na Dolnym Śląsku, którzy po latach szukają męża dla swej wnuczki, by zdobyć następcę do swojego gospodarstwa. Stary Pawlak, ciężko chory, musi przekazać swą ziemię. Ale starszy syn Witia, ożeniony z Jadźką Kargulówną, więcej gruntów uprawiać nie może, młodszy zaś,Komedia obyczajowa, kontynuacja losów dwóch rodzin zabużańskich, osadników na Dolnym Śląsku, którzy po latach szukają męża dla swej wnuczki, by zdobyć następcę do swojego gospodarstwa. Stary Pawlak, ciężko chory, musi przekazać swą ziemię. Ale starszy syn Witia, ożeniony z Jadźką Kargulówną, więcej gruntów uprawiać nie może, młodszy zaś, Paweł, jest pracownikiem naukowym we Wrocławiu. Cała nadzieja we wnuczce, osiemnastoletniej Ani. Pawlak i Kargul postanawiają ją wydać za mąż za młodego technika mechanizacji rolnictwa Zenka. Ich intrygi doprowadzają do zaskakujących i zabawnych sytuacji.
Kiedy chory Pawlak leży w swoim łóżku, a wokół niego znajdują się członkowie rodziny i znajomi, drzwi do pokoju pozostają otwarte na oścież. Gdy jednak chwilę później do pomieszczenia chce wejść Ania z księdzem, drzwi są zamknięte.
Koszula Kargula, odwiedzającego "umierającego" Pawlaka, zmienia się w trakcie ujęć.
Stuła księdza proboszcza zmienia kolor między ujęciami. Gdy przychodzi udzielić ostatniego namaszczenia Pawlakowi jest różowa, a po wszystkim, wychodzi już w białej.