Dzisiaj obejrzałem po raz drugi lub trzeci "Niekończącą się historię" po jakichś 10 latach przerwy. I co?

Po pierwsze genialna kompozycja Morodera w wykonaniu Limahla, która po zakończeniu seansu jeszcze długo gra w głowie.

Po drugie ten film nigdy się nie zestarzeje. Jasne, efekty specjalne nie robią większego wrażenia, w sumie nie robią żadnego wrażenia, ale przez to film ma fajny klimat.

Po trzecie - przesłanie. To mnie w tym filmie urzekło najbardziej. Może jako dziecko nie zrozumiałem sensu filmu, ale po dzisiejszym seansie jestem pod wrażeniem. Pod wrażeniem wykreowanej Fantazji, postaci i pointy. Nie ma się co rozpisywać, bo prawie każdy film ten oglądał, ale jasno sobie trzeba powiedzieć, że film jest na czasie i pod tym względem nigdy się nie zestarzeje. Cześć z nas niszczy swoją Fantazję lub już dawno ją zniszczyło, czy to pod presją rodziny i ich wymagań czy to presja w pracy czy też przez tak powszechny w dzisiejszych czasach wyścig szczurów. I właśnie to czyni ten film tak właśnie genialnym i ponadczasowym.

Specjalnie kupię DVD i będę trzymał, aby w odpowiednim momencie włączyć go dzieciom. Właśnie po to, aby przemówić do ich wyobraźni i aby nigdy nie przestały marzyć.

Film wprawia w dość melancholijny nastrój, ale naprawdę warto go obejrzeć, nawet po iluś tam latach, aby chociażby sprawdzić jak wygląda świat oczami dziecka i czy aby na drodze życia czegoś nie zagubiliśmy.

Warto mieć marzenia....