Oceniając ten film nasuwa się problem z oceną. Film bowiem jest zrobiony dobrze, profesjonalnie, zatem spokojnie można mu dać ocenę 8. Cała opowieść trzyma się kupy, nie ma błędów logicznych, i historia jest stosunkowo realna. Jak na thriller bardzo fajnie. Horrorem jest srednim, bo z jednej strony na sile nie straszy, z drugiej strony lekki powiew strachu jest. Aczkolwiek trzeba pamiętać, ze jest to film stosunkowo prosty i latwy, mysle ze na ocenę 8 potrzeba coś więcej, dlatego jestem zmuszony ocenić ten film na 7. Subiketywnie mogę również od siebie dodać że trochę słabo dobrani są aktorzy... Nie chodzi o ich grę aktorską nawet, po prostu mało w nich mroczności i charyzmy.

Poniżej nieco glebsza refleksja zawierajaca spoiler.
[SPOILER]
Jak już wspomniałem historia jest prosta, nie ma przesłanie głębszego, jest tylko rozrywką. Cała zabawa płynie z tego że rezyser nas upokarza, bowiem odbieramy historię tak jak rezyser sobie tego zyczy, a nie tak jak rzeczywiscie wyglada. I tutaj przychodzi pora na jedno z odkryć mojego życia. Najwięcej nas uczą proste historie, i tak ta historia moze nas nauczyc, jesli tylko wyrazimy chec - pokory. Ileż to razy układaliśmy sobie w głowie jakiś obraz, a tak naprawde był on tylko iluzoryczny? Skąd w nas jest taka głęboka potrzeba wierzenia że nasze odczytywanie jest poprawne? Może dzięki temu filmowi nie będziemy się tak wysilać aby udowadniać innym i sobie że my mamy rację? Jakie to przyjemne pogodzić się z tym że zawsze możemy sie mylić- mamy do tego prawo. Tak o to ten reżyser dał nam piękną lekcje życia, upokorzył nas, ale nas nie poniżył. Życze wam wszystkim, aby i was ktoś upokorzył, nie poniżając.