W środkowej części "niewidocznej trylogii" ciało Protagonistki poddane jest gruntownym badaniom i pomiarom przy użyciu różnych urządzeń. Jest kłuta igłą, by sprawdzić jej wytrzymałość na ból, pod wodą liczy długość wstrzymanego oddechu, potem z zegarkiem w ręku sprawdza szybkość ruchów. Antagonistka precyzyjnie nanosi wszystkie wyniki na tabelę, bo przecież miara jest wiedzą, a natura ludzka najlepiej sprawuje się, gdy poddana jest dyscyplinującej sile racjonalizmu.