Na najbliższym seansie spirytystycznym, obiecuję.

Widzę, że pan z Młodej Polski się urwał., nie szkodzi, podczas wojen światowych nie takich kozaków przerabiali.

Nie martw się, w czasie wojny też byś raczej nie kozaczył tak jak na forum internetowym.

Mylisz polityka z misjonarzem, polityka to walka o wpływy a nie poglądy.

Nie pisałem ani o politykach ani o misjonarzach.

O działalności politycznej pisałeś.

Zgadzam się... film nuuudny potwornie. Książki nie czytałam, może kiedyś przeczytam, żeby zatrzeć złe wrażenie. Jedyną ciekawą postacią była Sabrina (Olin), a pozostałe - szkoda słów. Binoche potwornie denerwująca, Day Lewis z tym samym zbolałym wyrazem twarzy, historia w ogóle nie wciągająca... Stracony tylko czas

to dramat i romans, nie film o czołgach.
film jest rzeczywiście długi i sama musiałam oglądać go "na dwa razy", ale warto, bo to bardzo dobre studium miłości i zdrady, pokazane na trzech zupełnie innych charakterach, z trzech różnych stron. Bez odpowiedzi, dlatego jest bardzo dobrym wyjściem do własnych przemyśleń, do głębszej refleksji. Potrzeba do niego trochę wrażliwości.

przeczytałam książkę, nie podobała mi się, taki filozoficzno-etyczno-polityczny bełkot
nie lubię literatury europejskiej od drugiej połowy XX wieku(az do teraz), komuchy , nie komuchy, do wszystkiego wpieprzano politykę( biorę pod uwagę to w jakich czasach żyli, ale bez przesady), analizowanie, dzielenie włosa na czworo, użalanie się,te ich refleksje na temat ludzkiej egzystencji .... itp

Przeczytałem całą dyskusje i myślę że jakiekolwiek porównania filmu do książki nie mają żadnego sensu. Tutaj oceniamy sam film, bez porównań do czegokolwiek. Podobał mnie się cały nudnawy styl prowadzenia opowieści jak i celowo i niedoskonała angielszczyzna aktorów. Jeśli od razu przyjmiemy, że będziemy oglądać dramat-romans, to myślę że niewielu się zawiedzie. Na plus że polityka jest tylko drobnym tłem w całej opowieści.

Zgadzam się z przedmówcą. Książka jest raczej bazą dla filmu, tak czy siak, ktoś musiał napisać scenariusz, czyli przetłumaczyć ksiązkę na język filmu. Oczywiście, w filmie brak tej całej filozofii itp ble, ble ble ale na tym polega moc książek. książka wchodzi wewnątrz bohatera, film nam go pokazuje, jego zewnętrzność. To przewaga filmu: możemy zobaczyć mimikę, gestykulacje. Twarz Tomasza, to jak przewraca oczami na widok nagiej kobiety, łza Teresy podczas seksu z inżynierem, Sabina. . ah Sabina, Sabina płacząca. I te smaczki filmowe: obrazek na którym jest Franz Kafka, i to co mi się bardzo podobało, sceny z ulicy> podobała mi się koncepcja na nie: czarno białe, niektóre kręcone z balkonu na którym nagrywał kamerzysta z filmu. Stylizacja na nagrania archiwalne.

no to ja się na filmie raczej nie znam ,zajmę się łopatą :))--------- TEN FILM JEST JEDNYM Z NAJLEPSZYCH W MYM ŻYCIU !!!

Książka Kundery to po prostu fajne czytadło. Adaptacja filmowa niestety wprost przeciwnie - wieje nudą na potęgę.
Nie dziwię się, że na siebie nie zarobił (mimo dobrych recenzji). Dlaczego filmy, które mają ambicje do przekazywania treści ważnych/filozoficznych, muszą być wyprane z dramaturgii i po prostu ciekawej historii? Maniera szczególnie widoczna w festiwalowych 'snujach'.

Książka Kundery - czytadło?
Zamknij pysk robolu.

Książka rewelacja, a film? Nie chce mi się nawet pisać! Świat socjalozmu widziany oczami zachodu: to pachy zarośnięte Binochte, chyba tyle tylko zrozumieli/ zrozumieją z ustroju totalitarnego, że tu dzicz.

Moim zdaniem film jest dobrym dopełnieniem do książki. Po prostu obrazuje całą fabułę i fajnie się go ogląda odwołując to co się widzi do tego co się przeczytało (osobiście jak go oglądałam, siedziałam z książką i w niektórych momentach zatrzymywałam film i szukałam odpowiedniego fragmentu, żeby go porównać z ekranizacją :p), ale szczerze powiedziawszy nie wiem, czy obejrzałabym go całego, gdybym nie przeczytała książki. Na przykład, Binoche, która krzyczy podczas pierwszego stosunku z Tomaszem wygląda na upośledzoną i nie zrozumiałabym sensu tej sceny bez książki, więc w zupełności rozumiem, że Tobie ten film się nie spodobał :)

Wybacz mi ignorancję, nie chce mi się czytać tej książki, a planuję obejrzeć niedługo film (chociaż czytając komentarze obawiam się, że to zły pomysł ;) )
"Na przykład, Binoche, która krzyczy podczas pierwszego stosunku z Tomaszem wygląda na upośledzoną i nie zrozumiałabym sensu tej sceny bez książki" -> mogę prosić o wyjaśnienie?
Pozdrawiam :)

Na początku fabuły główna bohaterka - Teresa przyjeżdża do Pragi, aby spotkać się z Tomaszem, którego poznała tydzień wcześniej w swojej małej miejscowości. Na drugi dzień po jej przyjeździe ląduje w łóżku z Tomaszem i podczas stosunku strasznie krzyczy, ale nie jest to krzyk typowy dla orgazmu. W książce było wszystko ładnie wytłumaczone: Teresa krzyczała, ponieważ jej dusza wypłynęła na powierzchnie jej ciała w całej okazałości i nie chciała się z powrotem schować (wcześniej jej dusza była nieśmiała i celem Teresy było odszukać swoje własne ja). Natomiast w filmie, była ukazana prosta dziewczyna ze wsi, która rzuca się na praskiego lekarza i jak wcześniej napisałam, krzyczy jak upośledzona w czasie seksu.

Dziękuję pięknie! :)