Na początku wydawał się ujmujący, ale na koniec stał się szokujący. Jest to dopiero drugi po La Stradzie, obejrzany przeze mnie, film Frederico Felliniego. Jeszcze kilka tytułów tego reżysera muszę obejrzeć.
Oby tendencja utrzymywała się. Na razie jest wzrostowa. La Strada była super, a Noce Cabirii są jeszcze lepsze.
Rewelacyjny film, który nie pozostawia obojętnym. Piękna, wzruszająca historia o życiu i okrucieństwie. Giulietta Masina zagrała wyśmienicie - nie tylko mimiką, również poruszała się świetnie, tańczyła. Wczuła się w rolę i odgrywała swoją postoć bardzo realnie.
Tak jak ktoś już pisał tutaj, że po ostatniej scenie czuł wstyd, tak ja nie wiedziałem co czuć.. czy się gniewać, czy płakać, czy współczuć, czy po prostu cieszyć się życiem.
9/10