Jeden z wielu remake'ów filmu z 1922 roku, lecz bez wątpienia jeden z najbardziej wybitnych. Niesamowity, ale to niesamowity klimat, jeden z najlepszych z jakimi się kiedykolwiek w filmach spotkałem. Genialna scenografia niezwykle przyciąga widza do dalszego oglądania. Sama, słynna już wędrówka Jonathana do Draculi robi wrażenie, świetnymi krajobrazami przy niezwykle klimatycznej muzyce. Tempo akcji jest powolne, co tym bardziej pozwala się skupić na wielkich walorach artystycznych tego filmu. Pierwsze sceny podczas wizyty Jonathana w zamku hrabiego robią wrażenie swoją mroczną atmosferą, potrafią wzbudzić strach. Sama postać Nosferatu została świetnie scharakteryzowana w tym filmie. Nie brak także świetnych, nastrojowych zdjęć, głównie tych kiedy akcja dzieje się w nocy. Mamy tu wzorową operację światłem i cieniem. Oczywiście nie brak tutaj także bardzo dobrej gry aktorskiej (głównie Klaus Kinski i Bruno Ganz). Jest także wiele udanych scen o podłożu metaforycznym. Film dzięki swej atmosferze nie pozwala się nudzić od początku do samego końca. Prawdopodobnie Dracula z 92 roku podobał mi się nieco bardziej, niemniej jednak film z 79 roku jest niemal równie wybitny. Moja ocena: 9/10.