Gospodyni w Transylwanii jakoś widać z Polski przywędrowała. Ta rola u mnie 10/10. Prawdziwa gwiazda tego filmu, znakomicie oddawała moje odczucia wobec Harkera. Przyjechałeś kretynie do typa co grosza przy duszy nie ma (jej z resztą też) i biznes chcesz kręcić ? Co ty od niego uzyskasz poza zapaleniem opon mózgowych ? Przecież gość pokazuje skarbowemu iluzję ruin żeby od terenu zabudowanego nie płacić podatku. Oj, oj Harker weź lepiej poczytaj sobie tę 'dobrą" książkę o wampirach i daj sobie spokój z wyjazdami w interesach bo tylko straty przyniesiesz firmie, a na koniec jeszcze cię oskarżą o wywołanie zarazy w mieście i co będzie ?

Film ma swoje plusy i minusy. Zdecydowanie dobra jest tu muzyka oraz gra krajobrazu technika niemal zupełnie zapomniana przez Hollywood a szkoda. Krajobrazy zapierają dech w piersiach a długa konna podróż bohatera nie idzie na marne. Ja dopiero wówczas zacząłem się z nim utożsamiać przypominając sobie własny pobyt w górach. Niezłe są też niektóre sceny grozy. Samotny pobyt w zamku oraz sny Lucy (myślałem że Harker był mężem Miny ?, Czyżby wielożeństwo ?). Dodatkowo początek filmu zbudował znakomity klimat który później twórcy dobrze wykorzystywali. Horrorem były natomiast scenki podczas których musiałem słuchać małego cygana żempolącego na skrzypcach. Kto go na plan wpuścił i czemu to miało służyć ? Mnie najpierw ta scena rozdrażniła a potem rozśmieszyło mnie jak mały przyszedł po raz drugi. Harker po prześcieradłach schodził i na bruk się zwalił a mały podszedł do niego i zaczął go maksymalnie na chasma katować swoim graniem. To był prawdziwy sadysta w tym filmie. Cały ten Draculla powinien się od niego uczyć sadyzmu bo sam w porównaniu z nim był cienki, oj cienki. Innym plusem produkcji są niosące duża dozę metaforyzmu sceny zarazy. To faktycznie tworzyło klimat horroru potęgowanego paranoją. Jednak zakończenie zabiło wszystko to co twórcy tak starannie budowali.

Wampir przyszedł i zaczął stękać jakby miał zaraz paść na atak astmy. Umierałem ze śmiechu oglądając te scenę. Na koniec padł na serce a van Helsing który w tym filmie miał zwyczaj tajemniczo pojawiać się znikąd i to po fakcie jeszcze poszedł zwłoki biedaka profanować. Kreacje aktorskie mamy tu najróżniejsze. Pomijając fakt przestarzałego sposobu gry. Jest tu bardzo dobra Lusi i gdyby nie sceny grozy które wybitnie spartaczyła była by perełką filmu. Mamy też przyzwoicie zagranego Harkera. Oraz nieco gorszego od nich van Helsinga. Jednak jest tu także fatalnie spartaczony Renfild o postaci tytułowej nie wspominając. Jejku ! Jak to możliwe że wampir dyszał ? Przecież wampiry nie mają oddechu ! Kto kręcił ten film i skąd czerpał swoją wiedzę na temat wampiryzmu. Za takie szarganie czci wampira może być tylko jedna kata dla twórcy, będzie do końca swych dni musiał słuchać sadystycznego cyganka !