Mi się wydawało, że dyskretnie sugerował w ten sposób Susie, że łączy - lub może ich połączyć - uczucie :) Zwróć uwagę, że po tej kwestii Ray całuje dziewczynę. Myślę, że zauważył, że Susie wpatruje się w niego tęsknym wzrokiem i wyciągnął wniosek, że być może on też nie jest jej obojętny.

Hmm, ciekawa teza... Całkiem możliwe, że masz rację:)

Ewentualnie taka była jego metoda podrywu :)

Film wydaje się głęboki i zagadkowy przez takie niedopowiedzenia, a są one jedynie skutkiem OGROMNEGO uproszczenia niektórych wątków lub całkowitych zmian. Jeżeli mimo tak potwornych braków film się Wam podobał to gorąco zachęcam do przeczytania książki, serio.
W ogóle nie odczuwalna była tytułowa nostalgia, uczuć i emocji głównych bohaterów (prócz Suzy) nie sposób było dostrzec.
Ode mnie film otrzymuje ocenę 5 :/

Próbowałam przeczytać książkę tuż przed obejrzeniem filmu, ale odpadłam - może dlatego, że czytałam wcześniej kilka innych powieści typu YA. Planuję kiedyś drugie podejście do tej powieści :)

Widocznie ja musiałem się wstrzelić ;)
Powodzenia w drugim podejściu! :D