ale nielogiczności aż miło (po co trzymał zwłoki w domu w sejfie, skoro inne ukrywał, dlaczego nie śmierdziały, pięknie wykończona piwnica wykonana w tajemnicy na środku pola, którym chadzają ludzie, w piwnicy dosłownie setki bibelotów, policja szybko ją odkryła, ale nie pobrała odcisków palców i nie porównała z sąsiadami, za dużo krwi i brudu w łazience sprawcy, jeszcze więcej musiałoby ich zostać na drodze z pola do jego domu itp.),

a stereotypy i klisze wylewają się wszystkimi otworami - szablonowa szczęśliwa rodzinka, koniecznie z wielkim psem i podobnie spokojne, szczęśliwe miasteczko, zdjęcie mordercy wykonane przez ofiarę, pedofoil tak stereotypowy że już gorzej nie można (największą nielogicznością filmu jest czemu go w ogóle nie podejrzewano - sam się narzucał już z daleka), obowiązkowa scenka gdy morderca ukrywa ślady, a do drzwi dzwoni nierozgarnięty policjant, ech...

niemniej film ładnie porusza kwestie rozpaczy po śmierci najbliższych i dusz, które nie mogą od razu odejść, bo wciąż przyciąga je nasza rzeczywistość,
oczywiście nie jest to żadne niebo, ani anioły (tytuł tłumaczył jakiś ciężki idiota), lecz świat astralny, wszyscy przezeń po śmierci przechodzimy, nieliczni szybko, ale większość dość długo oczyszcza się na kolejnych poziomach z ziemskich naleciałości, zanim przejdą do następnego etapu (najczęściej kolejnego życia, ale to już nie leży w tematyce postu;)