kolejny film z happy end'em, który nie wnosi nic nowego poza tym,ze jesli sie bardzo czegoś chce, to wszystko sie może zdarzyc.Nic mnie w nim nie zaskakuje,wszystko jest do przewidzenia.Do tego Hugh Grant-jego ciamajdowatość aż razi.Jedyne co powoduje,ze lubie wracac do tego filmu to, to że mogę się zachwycać czystym akcentem brytyjczyków wtym własnie w/w aktora.Nie chodzi tu o Julkę (Roberts), która jest przereklamowana aż do bólu.Nie wiem czy mam go polecać czy nie wszystko zależy od was,ale jesli szukacie jakies głębi ,to pudło.Wszystko jest tu podane jak kawa na ławę: prosto i otwarcie.Mozna sie przy nim odprężyc,pośmiac (brawa dla Spike'a:), ale nic poza tym, cała akcja nijak ma sie do rzeczywistości, w której nie jest tak kolorowo.Jest jednak jedna scenaw tym filmie: całkiem sympatycznie pokazali upływ czasu(ludzie i to targowisko przez które przechodzi Hugh),ale to nie znaczy,ze mam ochote wracac do tego filmu.