Na początek zaznaczę, że nie rozumiem fenomenu tej serii. Według mnie jest to po prostu i najzwyczajniej w świecie nudne. Spieszę z uzasadnieniem - Pierwsza część, oznaczona jako horror sci-fi, to historia, z ciekawymi bohaterami (ludzkimi i realistycznymi) o typowo ludzkich zachowaniach w sytuacjach granicznych oraz tytułowym Obcym, czyli tajemniczym, nieznanym łowcą polującym na bezbronne ofiary, mogącym pojawić się w każdej chwili i każdym miejscu. Gdyby nie przydługie sceny i momentami przedłużającą się akcję filmu, uznałbym go za co najmniej dobry, gdyż trzymałby w napięciu przez cały czas, a nie tylko przez jego większość. Jeśli zaś chodzi o drugą część to jest zupełnie odwrotnie. Dostaliśmy równie dobre postacie i... tyle. Obcy już nie ten sam-straszny, groźny i zabójczy jak bestia, która poluje na zwierzynę, a jedynie mięskiem, które w kupie daje radę, ale 1vs1 to leci na szczała i można go wyrzynać o ile starczy amunicji w magazynku. Trzymający w napięciu klimat w większości ustąpił radosnej siekaninie i to, co stało w pierwszej części było wadą, mianowicie sama postać Obcego, która nie mogła być ani animowana komputerowo, ani nic podobnego, co reżyser przekłuł na sukces nie ujawniając go i tworząc przy tym klimat wszechobecnego zagrożenia, to w drugiej części zobaczyliśmy sztuczność i nienaturalność potwora z kosmosu w pełniej krasie i okazałości. Podsumowując: W pierwszej części działo się za mało w zbyt długim czasie, w drugiej działo się za dużo w zbyt krótkim czasie. I tu, i tu zawiodło to, co miało być największym atutem produkcji - klimat Być może dwójka nie powinna być oceniana przez pryzmat jedynki, ale stanowi ona kontynuację tej historii i nie może być traktowana jako osobne dzieło filmowe. Niebawem zabiorę się za trzecią część opowieści o Obcym i możliwe, że podzielę się z Wami wrażeniami. Pozdrawiam!