Przed chwilą w innym wątku napisałem: "Oglądałem kiedyś SF - horror (The Thing) leżąc na łóżku i nagle.. kołdra się na mnie rzuca!!! (tak było) - to pies mojej matki wlazł pod kołdrę, spał (nie zauważyłem) a jego coś go dziabnęło. Dobrze, że miałem naście lat, bo teraz to raczej bym nie przeżył. TO był HORROR". Bo to wryło mi się w pamięć. Niech nigdy kołdra na ciebie nie skacze! Ani wcześniej, ani później nie miałem takiego gigantycznego "stracha".

Wzruszającą historię napisałeś. Miało też zapewne być ironicznie, a wyszlo dokładnie na odwrót, potwierdziłeś, że dobry horror powinien mieć jumpscenki.

Nie, niczego nie potwierdzam i nic nie chcę udowadniać. Nie lubię horrorów, bo moim zdaniem większość jest infantylna (alogiczna, obliczona na tani efekt), ale chętnie oglądam thrillery i dreszczowce (np. klasyki Alfred'a Hitchcock'a). Zdarzenie, które opisałem (nic nie zmyśliłem) uświadomiło mi, że żaden film nie dorówna rzeczywistości. Gdy się tak naprawdę przestraszysz (będziesz bał się o swoje życie), to horrory będą jak "10 woda po kisielu". Mógłbym opisać jeszcze kilka "przygód", ale pies i wylatujące z jaskini nietoperze w ilości niepoliczalnej, całkowicie mnie zniechęciły do poszukiwania takich wrażeń. Chcesz się bać, doradzam wędrówki nocą po lesie, bez latarki, telefonu - najlepiej nago.

Ok, źle cię zrozumiałem. A co do ostatniego zdania - to też człowiek boi się, że coś nagle zakradnie się od tyłu i zdzieli przez łeb/ciachnie kosą (a w mniej realistycznej wersji - jakaś nieumarła łapa wyskoczy z ziemi i złapie za nogę). Tak więc takie 2 godziny patrzenia na ekran i rozkoszowanie się "klimatem", bez "szczęśliwych finałów" jest jak... tylko jedno porównanie mi się tutaj nasuwa ;) A że film nie dorówna rzeczywistości - no to oczywiste.

Tak! To

"jakaś nieumarła łapa wyskoczy z ziemi i złapie za nogę" - weź przestań. Dzieciaki myślą (bo tak ich programują rodzice), że "św. mikołaj" daje prezenty, po choinkę włażąc przez komin!!), mieszkamy w bloku - komina brak