Patrząc obiektywnie to jego jedynym przewinieniem było to że był w złym miejscu w złym czasie i nie zareagował po czym przeszedł nad tym do porządku dziennego. Nie czyni go to jednoznacznie negatywną postacią, jednocześnie nie jest też tak pozytywny jak się wydawał, trochę tak jak w życiu - nie ma ludzi idealnych.

Nie miałam odczucia, że każda męska postać to potwór. Nie było ani żadnej całkowicie negatywnej, ani całkowicie pozytywnej postaci. Głównej bohaterce czasem się kibicowało, a czasem zastanawiałam się, czy rzeczywiście nie powinna się udać na solidną terapię i odpuścić. Nawet Al Monroe w pewnym momencie został przedstawiony pozytywnie. W jednej ze scen, główna bohaterka ogląda jego profil na mediach społecznościowych, na którym Al zamieścił wpis "o miłości jego życia". Nie wiadomo, czy pisał to szczerze, ale jednak stawiało go to w lepszym świetle. Kumpel Ala pomógł mu zatuszować kolejne przestępstwo, ale był też bardzo oddanym przyjacielem. Ryan był zabawnym i inteligentnym gościem, ale popełnił błąd i nie miał z tego powodu wyrzutów sumienia, co stawiało go dla odmiany w bardzo złym świetle. Po prostu było w tym filmie całe spektrum szarości.

Kumpel "był też bardzo oddanym przyjacielem"? Nawet nie wnikał, co tam się wydarzyło, natychmiast przeszedł do porządku dziennego nad tym, że przyjaciel zabił prostytutkę i przeszedł do kwestii pozbywania się zwłok. Nie no, faktycznie, każdy powinien mieć takiego ziomka w gronie przyjaciół.