Tej film jest strasznie nierówny. Strasznie. Odnosiłem wrażenie, że twórcy chcą go stworzyć na zasadzie puszczania oczek do widzów, niż przejmować się jakąś tam fabułą. Też mam bardzo mieszane uczucia.

Z jednej strony są przegenialne, wspaniałe sceny. Chociażby scena z laserami, czy sposób na dom na podwodnych kolumnach. Albo scena z "Julią Roberts", która bije wszystko na kolana.

Jednak po pierwszym zachwycie przychodzi odrobina rozumu... Najbardziej wspaniałe i najlepsze sceny z filmu nie dotyczą geniuszu głównych bohaterów! Pod względem zabawy, film jest genialny. Pod względem opowieści: żałosny! Leciutki, bardzo miło się oglądający sequel o żenujących niedociągnięciach w jakości fabuły. "Jakości", która robi z legendarnej jedenastki Danny'ego... ofiary losu i zwykłych szczęściarzy. W jedynce wyczyniali takie cuda! Dokonywali takich intryg, takich planów... A tu? Scena z Julią jest epicka i można przy niej dostać istnej apopleksji ze śmiechu (xd :) )... ale zaraz, zaraz!!! Ci sami genialni włamywacze, którzy tak pięknie skroili Benedykta w jedynce... uciekają się do takich tanich chwytów?!?! Toż to skandal i hańba dla legendy Danny'ego Oceana! Najwięksi geniusze świata od włamań nie mają pomysłu? Rozumiem, że nawet najlepsi mogą mieć zaćmę, ale żeby zniżać się do tak.... tanich chwytów?


I wreszcie zakończenie... Miało być wielkie zaskoczenie, a wyszła wielka klapa. Niby wyszło ciekawie, że jedenastka jeszcze przez rozpoczęciem pojedynku już była zwycięska, że całe ich "starania" (być może i kompromitacja z Roberts) były tylko dla zmylenia wroga, żeby wyzwał ich w kategorii już dla nich wygranej... Ale to nie jest zwycięstwo złodziejstwa! To było zwycięstwo kontaktów. I tyle. Ja rozumiem, że jednak Danny wyszedł na swoje, ale... miał zwykłe szczęście! Gdyby nie skontaktował się z nimi mistrz Touloura, nie mieliby z nim żadnych szans. Żadnych.

Scena z laserami... coś epickiego... ale zaraz, zaraz! To przecież Toulour zrobił ten numer! To Toulour udowodnił swoją profesjonalną wielkość! Wygryzł ich w stylu... a co nasza ekipa ma na swoją obronę? Hę? No co? Niegodną ich, dziecinną w tym fachu akcję z sobowtórką, a poza tym... najzwyklejszą w świecie podmiankę! Podmiankę w dodatku dokonaną w pociągu, z dala od jakichkolwiek kamer czy muzealnych zabezpieczeń! GENIALNI włamywacze z jedynki uciekają się do tak tandetnych chwytów? Które nawet debil dałby radę?!?!

Ketosz, wspaniale to ująłeś, brawa dla Ciebie. W pełni podzielam Twoje zdanie odnośnie filmu. Szkoda że nie wykorzystali potencjału i który zbudowali już na pierwszej części (choć i ona według mnie nie była tak dobra jak mogła być i na jaką się zapowiadała). Zgadzam się, że Dany i jego brygada praktycznie nie zaprezentowali niczego w tym filmie, poza niezłą grą tria które wymieniłeś, pod względem jak to ująłeś "złodziejstwa" wyszło marnie.. ba nawet gorzej, bo ich było 11 a Toulour działał w pojedynkę. Cóż po wspaniałeś obsadzie, gdy dobrego scenariusza brak...

Dokładnie każdy wie kto wygrał w tym filmie w pojedynku złodziei.

Nie mówiąc tego że poszczególne sekwencje sceny w filmie dosłownie się nie kleiły przez co film strasznie cierpiał jedynie Vincent Cassel sprawiał że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech no i może jeszcze po tej scenie z BW która mnie zaskoczyła,tak to film średni który zamiast być rozrywką miesza bardziej widzowi w głowie,by na koniec widz się dowiedział że fabuła była ewidentnie zrobiona bez pomysłu na siłę.Ocena 5/10