Temat wierności i zdrady w miłości jest jedynie fasadą, bazą, punktem wyjścia w filmie. To jest płaszczyk, pod którym umiejętnie Kubrick schował film, aby nie była to po prostu paradokumentalna produkcja nt. Iluminatów i tajnych stowarzyszeń, a opowieść z rysem fabularnym. Tytułowe "Oczy..." ma każdy, zwykły, szary zjadacz chleba, który nie dopuszcza do myśli niepopularnych przecież teorii spiskowych, które z jakiegoś powodu są objęte pewnym tabu. Bohaterowie, w puencie filmu sami stwierdzają, że "Rzeczywistość jednej nocy, tym bardziej całego życia nie jest prawdziwa, a sen jest nie tylko snem", co luźno tłumacząc opisuje działania Iluminatów. Główny bohater w pewnym momencie wpadł w tryby organizacji, która funkcjonowała wcześniej obok niego, w jego niewiedzy.
Przykładem z filmu, który charakteryzuje działania tej tajnej organizacji, jest artykuł prasowy o śmierci prostytutki, która przedawkowała narkotyki, nt. którego rozmawiają postać grana przez Toma Cruise’a z bohaterem granym przez Sidneya Pollacka, przy stole bilardowym. Z jego tekstu wynika, ze kobieta, która brała udział w rytuale popełniła samobójstwo, podczas gdy złozyla swoje ciało w ofierze za głównego bohatera. Prominentne postaci w realnym zyciu umierają w podobny sposób – Chris Cornell, czy Michael Jackson – pytanie, czy nie jest to przypadkiem pozorowane morderstwo.
Osoby, które nie wierzą politykom, dostrzegają drugie dno w wydarzeniach na świecie, zadają sobie pytanie: dlaczego na liście 100 najbogatszych nie widnieje nazwisko Rotshild?, czy po co spotyka się grupa Bilderberg? mogą widzieć sprawy podobnie.
Pomimo, że nie znam symboliki kolorów, dodam że nienaturalne barwy prezentowane w filmie, z założenia nie mogły zostać użyte przypadkowo, muszą coś sugerować i jestem przekonany że tylko potwierdzają główny, choć ukryty wątek fabularny.