Reszta jego filmów wydaje się w miarę neutralna na tym polu.

Wydaje się, że nie lubił samego zjawiska ateizmu.
Nie mogę wiele w tej materii wiedzieć, ale pustka, którą niósłby ze sobą brak religii, chyba go przerażała.

Profesor Dawkins, o ile go ktoś ewidentnie nie wku#wi, jest w porządku nawet wobec wierzących. Pamiętam, jak rozmawiał ze swoim kumplem, który jest doktorem...chyba fizyki(astrom, zdaje mi się), a przy okazji i księdzem katolickim. Rozmowa przebiegała w bardzo miłej atmosferze.
Natomiast Tarkowski, mimo że śp. Lem biegał za nim krzycząc "durak!", poskładał swój obraz "Solaris" bardzo konsekwentnie. Chyba też potrafił trzymać nerwy na wodzy. ;-)

Mnie się wydaje, że obaj zachowaliby klasę. Ale do konsensusu raczej by nie doszli. Tarkowski był z zupełnie innej bajki, i chyba dano mu żyć w innym celu. Reżyser był romantykiem pełną gębą, zaś profesor Dawkins to głos racjonalizmu. Myślę, że obie te sprawy są bardzo potrzebne.

Pozdrawiam. :-)

PS. Bójka między Tarkowskim a Dawkinsem musiałaby wyglądać zabawnie. :-P

Dawkins głosem racjonalizmu...Hahahaha

Fakt, Dawkins nie jest głosem racjonalizmu.

Prędzej wojującego ateizmu