Nie chcę się wierzyć że film zrobił jeden reżyser. Tyle w nim świetnych pomysłów i dobrych ujęć i jednocześnie trochę bezsensu i bezguścia.
Najbardziej lubię w tym filmie Adjani z jej niesamowitą kreacją raz pięknej, raz przerażającej kobiety. Uwielbiam jej obłęd w oczach, jej spojrzenia. Scena na sali gimnastycznej wspaniała.
Co do Żuławskiego to po przeczytaniu jego biografii zastanawiam się czy on przy całym potencjale który posiadał jako twórca nie miał jakiś problemów z kończeniem swoich filmów. Historia ta jest dobra przez godzinę, później trochę słabsza a końcówka bez sensu.
Jakby sam reżyser się pogubił. Dobrze zaczyna, źle kończy.