Wczoraj miałem nieprzyjemność obejrzenia tego maksymalnego gniota, reklamowanego jako komedia. Od pewnego czasu widzę, że o komediowym charakterze filmu decydują soczyście latające mięcha. Reżyser musi jednak wziąć pod uwagę, że podobnej zasady trzymają się twórcy sensacji, i warto byłoby może włączyć w proces tworzenia filmu coś naprawdę śmiesznego. No, bo klnący jak szewc Zamachowski to stanowczo za mało. Jego żona-major to oczywiście pełna fantazja. Kobiet w latach 60-tych w wojsku nie było na stanowiskach dowodzących. Dźwięk - jak zwykle w polskich filmach nie zawiódł, nie pozwalając wypuścić z ręki pilota TV. Trzeba toczyć nieustanną walkę pomiędzy ryczącą muzyką a prawie niesłyszalnymi aktorami.
W sumie w pełni zasłużona jedynka, bo niżej chyba nie można.


PS Podziękowania składam za utwierdzenie w postanowienie, że obecnych polskich filmów nie należy wypożyczać, ani nie należy chodzić na nie do kina. Można poczekać kilka miesięcy i obejrzeć gniota za darmo w TV. O ile oczywiście nie będzie nic lepszego do roboty