Książka fantastyczna a film jako jedno z niewielu dzieł dopisuje swojemu książkowemu pierwowzorowi. Oba dzieła czarują i wzbudzają uczucia nostalgii i młodzieńczego zagubienia.

Książka bardzo dobra, aczkolwiek obyczajowo o wiele śmielsza i jak się zdaje, wiele ostrzejsza w stosunku do kobiet. Książkę momentami czyta się jak soft-porno (oczywiście to moja opinia, ale otwartość seksualna bohaterów mnie trochę dziwiła). Oglądając film i porównując to z powieścią mam wrażenie, że reżysera najbardziej poruszyła jej ostatnia scena - to z pewnością majstersztyk. I tak też jest w filmie: dwa samotne kłębki bólu zaplątane w tą miłość niemożliwą.
Podsumowując:
Jeśli komuś nie spodobała się książka, to jej ostatnie strony powinny go przekonać. I to samo z filmem, który choć niezwykle przejmujący, to wyżyny osiąga właśnie w ostatniej sekwencji. Tak czy siak, arcydzieło.