Świetny soundtrack (Pearl Jam jako wisienka na torcie, już dawno nie miałam takiego banana na twarzy podczas napisów końcowych kiedy leciała moja ukochana piosenka). Historia trochę ckliwa jak dla mnie, ale nie cukierkowa. Opis filmu, że jest to komedia trochę mija się z prawdą, bo to raczej dramat, obyczajówka no ale nie komedia.
Jest kilka zabawnych wątków, choroba przedstawiona w sposób bardziej przystępny dla odbiorcy.
Moim zdaniem nominacja do globu jak najbardziej zasłużona.
Jedyna rzecz jaka mnie wkurzała to postać przyjaciela głównego bohatera, ale pod koniec go polubiłam.

Nie zarzucajcie reżyserowi że przedstawił raka w sposób nierealny. Każdy przechodzi go na swój indywidualny sposób, było co prawda kilka uproszczeń, ale film na tym nie stracił.
W końcu kto ma wiedzieć najlepiej jak to było jeśli nie scenarzysta, który wplótł tu wątki autobiograficzne.

Polecam, bo warto obejrzeć.