Co do zapachów, to rzeczywiście w książce opisane są tak sugestywnie, że czytając ją można mieć mdłości.
Podobnie rzecz ma się z Jeanem-Baptiste Grenouille. Ten "kleszcz" w książce przedstawiony jest jako istota tak odrażająca fizycznie, że film może w tym przypadku mile zaskoczyć, że to jednak człowiek:)
Przyznam, że z powodu tej dawki "paskudztwa", jaką zaserwowała książka, film wydał mi się, powiedzmy......przyjemniejszy.
W moim odczuciu - bardzo dobra książka i bardzo dobry film.

Ksiazka rewelacyjna i wydawalo mi sie, ze film bedzie daleko w tyle. Ale bylam milo zaskoczona - byc moze dlatego, ze w filmie jest sporo cytatow i momentami sie oglada jakby sie czytalo. Piekna historia...

Właśnie. Dla mnie to też jeden z przykładów, gdzie film dorównuje książce poziomem, chociaż zmienia wyobrażenie opowiadanej historii. Nie nazwałabym tylko tej historii piękną :), raczej oryginalną, niesamowitą, bajkową. Trochę brakowało mi w filmie dłuższego zatrzymania się na fragmencie życia w grocie, chociaż może to byłoby trudne do pokazania w sposób nie nużący.

Historia piekna na swoj sposob:)

Tak. Piękno nie posiada jednej definicji:)