Panów Kleinów było dwóch - postać grana przez A. Delona oraz Żyd. Końcówka filmu ostatecznie rozstrzyga tę kwestię (chociaż przy drugim seansie już wcześniej widoczne są drobne sugestie, że Delon nie jest Żydem Kleinem):

1. Na peronie widzimy w tle rozmowę piosenkarki z jakimś mężczyzną (przypominam, że piosenkarka była Żydówką, o czym pisałem w innym wątku).
2. Delon rezygnuje z podróży do Włoch po rozmowie z piosenkarką, która mówi mu, że przed chwilą żegnała się z Robertem Kleinem.
3. Delon wykonuje połączenie telefoniczne i umawia się na spotkanie z drugim Kleinem. Niestety na jego oczach Żyd zostaje zabrany (widzimy jak "kogoś" wyprowadzają i pakują do samochodu).
4. W obozie, z głośników, zostaje wyczytane nazwisko "Klein", po czym kamera pokazuje plecy mężczyzny. Mężczyzna rusza przed siebie. Delon dostrzega go i rusza w jego kierunku.
5. Delona z "trybun" dostrzegają jego adwokat oraz komisarz policji. Adwokat krzyczy i wymachuje papierkiem, który właśnie przyszedł - znajduje się na nim potwierdzenie, że Delon jest "czystej krwi".
6. Delon krzyczy do swojego adwokata, że zaraz wraca - jest o krok od poznania tożsamości drugiego Kleina (plecy mężczyzny z punktu 4 są tuż przed nim).
7. Delon nie jest świadomy, że z miejsca gdzie się kieruje, już nie wróci.

Ciekawa interpretacja. Muszę zobaczyć ten film ponownie. Tylko dlaczego, w takim razie, nigdy nie widzimy pana Kleina, a co najwyżej jego plecy? Taki ludzki Mc Guffin?

Twoja interpretacja jest ciekawsza. Właściwie to w ogóle jest interpretacją. Frathis opowiada po prostu fabułę, a ty domniemasz jej potencjalnego znaczenia i ma ono absolutnie sens jeżeli przeanalizować wszystkie tropy plus fakt, iż słowo tożsamość przewija się tutaj mnóstwo razy. Ojciec Kleina na słowo "żyd" wzdryga się, dziewczyna podczas przedstawienia czuje się niedobrze, przyjaciel doradza mu ucieczkę. Tylko sam bohater jest cudownie nieświadomy, że to może być o nim, że to jego poszukują, bo wierzy że "żyd" to przecież ten inny Klein. Ja to ugryzłem trochę tak, że to film o tym, iż niczym się nie różnimy i jeżeli źle wymierzyć przegrodę nosową, podać inne nazwisko, trafić pod zły adres to zaraz staniemy się godni śmierci w oczach oprawców. Przyznać jednak muszę, Twoja wersja jest ciekawsza i ma sens, jeżeli oczywiście przyjąć perspektywę głównego bohatera, który zakłamuje rzeczywistość, a zakłamuje ją dość często.