A wiesz, po obejrzeniu filmu i wcześniejszym przeczytaniu Dziennika, miałam dokładnie tę samą refleksję. Jakby na etapie postprodukcji ew. tuż przed kręceniem zdjęć, trzeba było rąbać siekierą to, co wcześniej wykreowali, aby uniknąć sporów o prawa autorskie. Których i tak nie uniknęli, bo może i był tu i Bułhakow i Kafka, ale jednak Tyrmand i jego wspomnienia dominują. Wyszedł film, jak chleb z supermarketu. Prezentuje się pysznie, ale w środku samo powietrze.

:( niestety
Przez jakiś czas myślałem, że ten cały spór to jednak głównie chwyt marketingowy. Ale po obejrzeniu filmu myślę, że naprawdę przestraszyli się ewentualnego procesu.

Zgadzam się co do filmu. O niczym.

Też myślałem, że ten spór ze spadkobiercami Tyrmanda to forma promocji, ale z drugiej strony jeżeli to nie jest forma promocji, to autorzy filmu, moim zdaniem, zachowali się skandalicznie. Tu nie można mówić o inspiracji Tyrmandem, to jest jawne (nawet dla takiego laika jak ja) wykorzystanie dorobku autora. I jeszcze *** uwaga spoler *** ostatnia scena, w której Wilczak puszcza oczko do publiczności mówiąc, że jego powieść będzie nosiła tytuł "Dobry". Moim zdaniem autorzy zachowali się mega nie fair.

Zgadzam się w 100%. Na filmie nudziłam się i chciało mi sie śmiac, niestety nie w tych momentach, które zapewne założyli twórcy. To dlatego, że jestem wielbicielką Dzienników Tyrmanda, jego błyskotliwego języka, opisów rzeczywistości przepełnionych gorycza ale i ironią. Po prostu to film dla ludzi, którzy nie znają Dzienników. Dla tych, którzy przeczytali film rozczarowuje. Nie ukrywam, że szłam na biografię Tyrmanda a dostałam-sama nie wiem co. Jedyne co zasługuje na pochwałę to scenografia i kostiumy szczególnie Wilczaka. Tak wyobrażałam sobie Tyrmanda i tak wyglądał na zdjęciach. On przywiązywał dużą wagę do wyglądu zewnętrznego i ubioru. Zarówno kobiet, z którymi się spotykał, a których było dużo dużo więcej niż Bogna, jak i do swojego. Jakby na przekór trudnym czasom szył koszule na miarę i całym sobą dawał znać: Nie akceptuję was. Naprawdę szkoda, ze twórcy nie dogadali się ze spadkobiercami Tyrmanda. Swoją drogą późniejsze losy Tyrmanda sa znacznie dla niego korzystniejsze tylko on sam stał się dla mnie niestrawnym, skrajnie prawicowym typem. Podobno wielu "grzeszących" za młodu na starość siedzi w pierwszej ławce w Kościele i śpiewa Alleluja. Ale w Dziennikach jest jeszcze stary dobry cyniczny Tyrmand, jakiego uwielbiam.