Jestem innego zdania. Na początku seansu stwierdziłem, że z pewnością nie dociągnę do zakończenia, jednak wciągnął mnie i nawet parę razy dreszczyk przeszedł. Plusem było dla mnie to, iż wcześniej nie miałem styczności z filmem kręconym na wzór amatorski, więc ciekawość efektu wzięła górę i jestem z tego zadowolony.

Ja prawdziwy horror przeżyłem kiedy zasnąłem w trakcie ogladania tego filmu i rozlałem piwo. Za Paranormal 2 i 3 z góry dziękuję.

Poruszyłeś ciekawy temat. Co z innymi ludźmi na sali, którym być może film się podobał i chcieli go objerzeć w spokoju? Wygląda na to, że musieli znosić to chamstwo do końca seansu. Jest to jeden z główych powodów, dla których przestałem chodzić do kina - z całym szacunkiem, ale po prostu nie mam ochoty wbrew własnej woli znosić prymitywnych porykiwań mlaskającej i rzucającej popcornem zwykłej trzody chlewnej. Serdecznie pozdrawiam.

A co jeśli na całej sali było 8-10 w jakichś 3 grupkach, z czego wyraźnie nikomu film się nie podobał?

A to już sam odpowiedz sobie na pytanie, na które Ty jedynie znasz odpowiedź.

Mój post dotyczył zjawiska, a nie Twojego zachowania w określonej sytuacji, którego nie znam i które mnie nie interesuje. Znamienne było jednak, wynikające z treści tego co napisałeś, Twoje przyzwolenie i aprobata tego typu zachowań. Niech będzie, specjalnie dla Ciebie zakładam, że na sali są jeszcze inne osoby, ponad ten tajemniczy krąg krewnych i znajomych królika.

Wiesz, ja akurat siedziałem cicho, więc swojego zachowania tu w żaden sposób nie bronię.
A zjawisko zjawisku nierówne. Kulturalne osoby najpierw wybadają jak wygląda sytuacja u innych widzów. To nie było bydło, które nie zaważając na nic gadało swoje, tylko ludzie którzy spokojnie sprawdzali, czy reszcie towarzystwa na sali film podoba się w podobnym stopniu. W tak małej liczbie nie było to trudne.