idiotka

Sam jesteś idiotą skoro nazywasz kogoś idiotą w ogóle go nie znając.

Dokładnie. ;)

W takim razie nie polecam oglądać nic Jodorowskiego oraz "Psa Andaluzyjskiego" a także nic co wiąże się z kinem surrealistów, gdyż wystawisz 0/10 i wybuchnie Ci głową bo nic zupełnie nie zrozumiesz.
Są różne rodzaje filmów. Relaksacyjne, wywołujące uśmiech na twarzy są: komedie, komedie romantyczne oraz filmy familijne. Takie polecam oglądać.
Najwyraźniej już takie filmy jak ten, które nie wymagają aż tyle od widza, nie powinny być wyświetlane w multiplexach, bo jak się okazuje trudno je zrozumieć i nie spełniają "norm" rozrywki.

Przypomina mi się scena z filmu "Idiokracja", w której bardzo nie wymagający wysiłku umysłowego film dostał Oscara. - Tak niebawem będą wyglądały reakcje mas ludzkich na cokolwiek co im się poda, a że poziom umysłowy z roku na rok się obniża, to tak jak w "Idiokracji" Oscara w końcu otrzyma film z pierdzącą d..ą.

PS. Film to nie cyrk.

I jeszcze mi powiedz, że jestem pustą idiotką, która na niczym się nie zna, co?;) Będzie mi bardzo miło.
Surrealizm mnie fascynuje, szczególnie po przeczytaniu książki `Obłok`, ale wszystko w umiarze...
Może mamy inne pojęcie o tym jaki powinien być film?
No cóż.

nie, nie jesteś idiotką... dlaczego? miałabyś nią być?
w filmie wystąpiłaś pod postacią chłopca dziesięcioletniego z grą komputerową /który został uratowany/ ...
rozumiesz?
oczywiście z czasem to się zmieni..., tylko troszkę trzeba poczekać :) a przecież to nic złego że dorastamy :)

zresztą o tym jest też i ten film...

Masz na myśli, że jestem dziecinna... a dzieci nie rozumieją takich filmów?
Nie pojmuję o co Ci chodzi.;/ (teraz znów wyjdzie, że jestem nie pojętna, bo nie zrozumiałam aluzji jak należy)

nie powiedział, że jesteś dziecinna... i zgadzam się z cobrą, choć chyba nie do końca zrozumiałam co chciał pokazać porównując Cię do postaci dziecka. Ale sądzę, że powinnaś jeszcze raz oglądnąć ten film, skoro ciężko jest Ci dostrzec metafory dziecka w tym filmie. No i chyba najważniejsze, dlaczego wszystko ma mieć umiar? Świat byłby nudny i po co byśmy mieli wyobraźnię? A co do pojęcia filmu, nie ma sztywnych reguł, że film musi zawsze bawić i sprawiać przyjemność. Filmy są jak dzieła sztuki, przekazują wizję reżysera, artysty. I czasem się zdarza, że jak w przypadku obrazów abstrakcyjnych, większa część społeczeństwa nie rozumie jej sensu, przeznaczenia...

Właśnie o to chodzi że film to sztuka i trudno oceniać tylko z pozycji umysłu.. Czasami coś co się pozornie wydaje bez sensu ma go bardzo dużo .:)

Filmu drugi raz nie obejrzę, przynajmniej nie w najbliższym czasie. Lubię wyjątkowe filmy o genialnych i często abstrakcyjnych pomysłach. Cenie ludzi z wyobraźnią, naprawdę. Ale ten film do mnie nie przemówił.

A jeśli chodzi o wspomniany umiar... Hm. Jakby to powiedzieć. Jak na moje oko za dużo tego wszystkiego tam było. I niech mi nikt nie mówi, że jestem ograniczona. Oglądając ten film miałam wrażenie, że Gilliam chcę zrobić coś świetnego, coś genialnego... ale chyba jednak trochę przedobrzył.

Ale własne filmy robi tak zawsze.:)

Nie wiesz dlaczego występował w 3 postaciach? Nie żartuj... :) hehe