Początkowo Arsenio Hall miał zagrać główną rolę.
Początkowo główną rolę oferowano Sylvestrowi Stallone, ale ten ją odrzucił.
Gdy martwy zakładnik zostaje wypchnięty z samolotu, w odbiciu z dolnej części samolotu widać jak spada on na matę bezpieczeństwa.
Gdy agenci FBI eskortują Rayne'a na lotnisko, pokazują dokumenty, w których wyraźnie widać odznakę szeryfa federalnego (srebrna gwiazda w okręgu), a nie złotą tarczę FBI. Przeważnie to szeryfowie, a nie agenci FBI przewożą więźniów po kraju.
Ta sama blondynka jest wypuszczana z samolotu trzy razy.
Gdy Cutter jest schwytany przez policję, zostaje zakuty w kajdanki. Jednak gdy policjanci prowadzą go schodami, nie ma on kajdanek na rękach.
Samolot jest zmuszony lądować na zbyt krótkim pasie. W rezultacie pas jest zbyt krótki, by samolot mógł również wystartować.
Zanim ludzie Rayne'a przejmują samolot i uwalniają go z rąk agentów FBI, wyraźnie widać jak jeden z agentów siedzących obok Rayne'a ma w czole kulę zanim dochodzi do strzelaniny.
W scenie. gdy Cutter próbuje zrzucić paliwo, Marti nazywa ich samolot "jumbo jet", czyli Boeing 747. Na zdjęciach zewnętrznych samolotu widać jednak wyraźnie, że nie jest to jumbo jet.
W trakcie lunchu z kierownikiem linii lotniczych, Cutter mówi, że izraelskie linie lotnicze El Al są jedynymi, których samoloty nie zostały uprowadzone. W rzeczywistości jedyne jak do tej pory porwanie samolotu tych linii miało miejsce w 1968 roku i skończyło się po negocjacjach. Nie było też żadnych ofiar.
Zdjęcia do filmu kręcono na archipelagu Florida Keys, Orlando i Sanford (Floryda, USA).
By oszczędzić trochę budżet zdecydowano się kręcić za dnia, chociaż planowano, iż akcja filmu będzie działa się w nocy.
Okres zdjęciowy do filmu trwał od 13 stycznia do 26 lutego 1992 roku.