- Epizod z kobietą cudzołożną, którą faryzeusze chcieli ukamienować.
- Ukamienowanie Szczepana opisane w Dziejach Apostolskich.
- Próby ukamienowania Jezusa (szczególnie w ew. Jana) podczas jego nauczania.

Z samych tylko ewangelii wynika iż Izraelici mieli pełne prawo - z którego nierzadko zresztą korzystali, aby karać swoich rodaków, bez wyręczania się rękami innych.

Dlaczego wiec Żydzi mieli rzekomo powiedzieć do Piłata "Nam nie wolno nikogo zabijać" - na jego uwagę, aby to oni go skazali?
Przecież wcześniej im to jakos nie przeszkadzało? Tu należy zaznaczyć iż wszystkie ewangelie ujrzały światło dzienne dopiero w latach 70'-90'. Już po wielkiej wojnie żydowskiej, podczas to której zburzono m.in. świątynię w Jerozolimie. Od tego momentu Żydom faktycznie nie wolno było nikogo zabijać.

Za co więc Jezus miałby być skazany z rąk Rzymian?

Tytuł Syna Bożego rościł sobie w tym czasach również cesarz Tyberiusz. W ówczesnych czasach takich "synów bożych", czy mesjaszy zresztą nie brakowało - również wśród cesarzy, filozofów i agitatorów:

- Apoloniusz z Tiany
- Szymon Mag
- Szymon Bar Kochba
- Platon
- Juliusz Cezar
- Jan Chrzciciel
- Wespezjan (Dla Flawiusza)

Wszyscy ci ludzie uznawani byli za synów bożych lub mesjaszy. Stąd wydaje się oczywiste że rabbi Jeszua umarł naraziwszy sie wladzy rzymskiej, za tytułowanie siebie Synem Bożym - co podważało autorytet cesarza, podobnie jak Jan chrzciciel ściety z rozkazu Heroda za prowadzenie (z perspektywy rządzących) działalności "wywrotowej".

Dla zainteresowanych nieco szerzej tym zagadnieniem:

http://www.youtube.com/watch?v=CVRsm4FZ7xY

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1057

Sposób w jaki napisano ewangelie budzi również nie mało wątpliwości. W dziejach apostolskich ścięcie przez Rzymian św. Pawła z Tarsu zostało całkowicie pominięte, podobnie jak zamieszki jakie wywołał spis powszechny wspominany przez Łukasza w pierwszych rozdziałach swojej ewangelii. (Wszyscy Żydzi idą na niego bez szemrania :) Stąd obarczenie winą za śmierć Jezusa narodu żydowskiego wydaje się oczywistym zabiegiem ewangelistów, przed uniknięciem problemów z Rzymianami.

Podobnie rysuje się tutaj wykreowanie postaci Judasza, którego imię stało się synonimem zdradzieckiego narodu żydowskiego.* Wszak każdy znaczący protagonista wymaga także charakterystycznego antagonisty, który podbił by dramatyzm doniosłości postaci Jeszui z Nazaretu.

Krótko mówiąc czytając ewangelie odnosimy wrażenie jakbyśmy czytali relacje z okupowanej przez hitlerowców Francji, bez wspomnienia słowem o zbrodniach nazistów! Mamy tu opisy licznych cudów, urocze krajobrazy, wędrownych uzdrowicieli, no kurna sielanka po prostu.
Ale to nie jest prawdziwy obraz tego okresu. W rzeczywistości Palestyna była wtedy jednym wielkim wrzącym tyglem! - tak jak opisał to chociażby Józef Flawiusz, który słowem nie wspomniał o Jezusie, a który to wg ewangelistów gromadzić miał wokół siebie
tysiące ludzi. Zainteresowanych odsyłam np. do:

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,470

"Krew jego na nas i na nasze dzieci!" - Jak mieli powiedzieć rodacy podczas procesu sądzenia Jezusa. No litości, czy Żydzi byli by az tak tępi zeby cos takiego powiedziec? Rownie dobrze mogli by zapodać tekst w stylu: "Nasza wina, Nasza wina, Nasza bardzo wielka wina. Ale se chłop zasłużył!"

PODSUMOWUJĄC: Cały ten teatrzyk z procesem, do końca starającym się ratować Jezusa Piłatem, rzymskim wyrokiem skazującym, wydaje się zwykłą stratą czasu. A wystarczyło przecież zrobić to samo co Żydzi opisali w Talmudzie: Czyli ukamienowali, a następnie publicznie powiesili na drzewie martwe ciało, zgodnie z przykazaniem:

"Jeśli ktoś popełni zbrodnię podlegającą karze śmierci, zostanie stracony i powiesisz go na drzewie - trup nie będzie wisiał na drzewie przez noc, lecz tegoż dnia musisz go pogrzebać. Bo wiszący jest przeklęty przez Boga. Nie zanieczyścisz swej ziemi, danej ci przez Pana, Boga twego, w posiadanie" (Pwt 21, 22-23 BT)


*Imię Judasz, z gr. Juda, znaczy ni mniej ni więcej co "chwała Jahwe", dziwnym przypadkiem to samo znaczy termin "Żyd"...