Film trochę mistyczny, wydaje się z pozoru nie grać na emocjach widzów. Późniejsze sceny jednak temu zaprzeczają i każdy, kto ma trochę wrażliwości może dostać duszności i nerwowych ruchów. To by było na plus.
Aktorzy: niestety momentami grają dość sztucznie i zupełnie bez życia (nie wszyscy). Lepiej jest w drugiej połowie filmu, więc myślę sobie, że nie to zaważy na mojej ostatecznej ocenie.
Najbardziej irytowała mnie pompatyczność całości, co jest zresztą dość typowe dla produkcji amerykańskich. Mel Gibson to twórca, który lubi wyniosłe dzieła, a te doprowadzają mnie do znużenia. Pewnym plusem mogła być muzyka, ta jednak okazała się tendencyjna. Również praca kamery oraz zdjęcia nie zachwycają, a to jest dla mnie dosyć ważne. Od strony wizualnej film prezentuje się dobrze. Oczywiście czasami trochę za dużo efektów komputerowych, ale make- upy dobrze wykonane i przywodzą mi na myśl włoskie filmy grozy z lat 70 i 80. Na plus także jest to, iż "Pasja" nie jest filmem do końca pesymistycznym, a nawet czasami wydawało mi się, że były tam sceny lekko humorystyczne (w początkowych patriach), albo może tak to po prostu odebrałem, dziwnie.

Na koniec najważniejsze: przesłanie. Widziałem już wiele filmów bardziej do mnie przemawiających i nie traktujących wogóle o tematyce religijnej, a nawet nie mające z nią nic wspólnego (np. "DOLORES CLAIBORNE" Taylora Hackforda). Mimo to, "Pasja" ma w sobie pewne wartości, które nie są niestety odkrywcze.

Ogólnie "Pasja" Gibsona nie przekonała mnie oraz nie poruszyła, ale nie mogę również napisać, że to kiepski film bo na pewno są znacznie gorsze.

Ocena "uniwersalna": 5/10