Niewolników (w tym dzieci) jak najbardziej można kupować:
Jeśli kupisz niewolnika - Hebrajczyka... Wj 21, 2

Kiedy będziecie potrzebowali niewolników i niewolnic, to będziecie ich kupowali od narodów, które są naokoło was. Także będziecie kupowali dzieci przychodniów osiadłych wśród was, przychodniów i potomków ich, urodzonych w waszym kraju. Ci będą waszą własnością. Kpł 25, 44

Można też sprzedawać w niewolę swoje dzieci (dziewczynki):
Jeśliby ktoś sprzedał swą córkę w niewolę jako niewolnicę... Wj 21, 7

Niewolników oczywiście można bezkarnie bić, muszą jednak przynajmniej dzień zostać przy życiu:
Kto by pobił kijem swego niewolnika lub niewolnicę, (...) A jeśliby pozostali przy życiu jeden czy dwa dni, to nie będzie podlegał karze, gdyż są jego własnością. Wj 21, 20-21

Nowy Testament zachęca niewolników, by byli posłuszni swoim panom:
Niewolnicy, bądźcie we wszystkim posłuszni doczesnym panom, nie służąc tylko dla oka, jak gdybyście się mieli ludziom przypodobać, lecz w szczerości serca, bojąc się [prawdziwego] Pana. Kol 3, 22

Wszyscy, którzy są pod jarzmem jako niewolnicy, niech własnych panów uznają za godnych wszelkiej czci, ażeby nie bluźniono imieniu Boga i [naszej] nauce. 1 Tm 6, 1

Niewolnicy niech będą poddani swoim panom we wszystkim, niech się starają im przypodobać, niech się im nie sprzeciwiają, niczego sobie nie przywłaszczają, lecz niech okazują zawsze doskonałą wierność, ażeby pod każdym względem stali się chlubą dla nauki naszego Zbawiciela, Boga. Tt 2, 9-10

Nawet gdy panowie są surowi, niewolnicy powinni być poddani:
Niewolnicy! Z całą bojaźnią bądźcie poddani panom nie tylko dobrym i łagodnym, ale również surowym. 1 P 2, 18

Niewolnicy powinni szczególnie dobrze służyć wierzącym (Chrześcijanom):
Ci zaś, którzy mają wierzących panów, niechaj ich nie lekceważą z tego powodu, że są braćmi, ale niech im lepiej służą, dlatego że są oni wierzącymi i umiłowanymi jako uczestnicy dobrodziejstwa. 1 Tm 6, 2