Główny bohater wiedzie bardzo bogate życie kulturalno-duchowe nie pasujące do życia zwykłych szarych ludzi. Posiada szeroką kolekcję zagranicznych kaset z lat ‘70 i ‘80, czyta książki wyższych lotów i jest nadwyraz kulturalny. Dodatkowo, do pracy podchodzi bardzo dokładnie i kunsztem, co wskazuje na zasady, którymi kierował się w poprzednim życiu. Moje zrozumienie jest takie że przed momentem w którym go poznajemy był człowiekiem wszechstronnie rozwiniętym i raczej z wyższych sfer.

Mam dodatkowo wrażenie że brak interakcji z kimkolwiek (który go męczył w snach), był rodzajem tarczy przed odkryciem prawdziwego ja.
Kwestia czy schowanie się za rutyną i odrzucanie bycia sobą jest tytułowym perfect days, czy ciągłą ucieczką.