Prawie się zgadzam. Muzyka bardzo mi się podobała, bardzo lubię te niepokojące dźwięki. A co do reszty to masz rację, dodam jeszcze absurdalną scenę pod koniec, która utwierdziła mnie w przekonaniu, że ten film naprawdę jest słaby.

Nie wspominając o morderdeczej staruszce przez którą główna bohaterka sra w gacie.
O rzucaniu długopisami w nią.
O to, że najpierw się barykaduje a potem sprawdza czy ktoś jest.
O to, że wchodzi do pomieszczeń i szuka rzeczy do obrony na ostatnią chwilę.
O to, że stwierdza od tak ON TAM ZOSTAŁ. TAK, ZOSTAŁ!
I tak mordercza sztaruszka wygrała życie.
Na dziś nie widziałam gorszego filmu, jeżeli ktoś coś ma - podawać.
Chętnie zobaczę coś co sprawi, że zapomnę o swoim "No jasne, jeszcze niech on nie wyskoczy z wody ani nic. Po prostu jezioro. Jasne, zróbcie tak" I NIECH TAK WŁAŚNIE BĘDZIE.
Wzięcie się za kolejne części będzie wyczynem. Druga lepsza?

To obejrz Kac Wawe to chyba popadniesz w depresję!!!;D

Widziałam, zgadzam się jest gorszy...

Obejrzyj Ostatni dom na lewo z 72

W pełni popieram, wczoraj po raz pierwszy obejrzałem ten film (z Jasonem do tamtej pory widziałem tylko "Freddy vs Jason" i "Piątek Trzynastego" z 2009 roku) wiedząc o tym, że jest "kultowy" i z takim nastawieniem zasiadałem do seansu... Niestety, to było półtorej godziny męczarni, w tak żałosnej produkcji ukojeniem były przerwy reklamowe...

Jestem ciekaw skąd ta babka miała tyle sprytu, żeby zabić tylu ludzi i taką krzepę, aby rzucać ciałem ofiary przez okno, a jednocześnie była tak słaba, że nie potrafiła sobie poradzić z tą dziewczyną w finałowej walce...

O samej grze aktorskiej aż szkoda cokolwiek pisać, szkoda klawiatury. Tych "aktorów" to chyba z ulicy brali jak leci.

To fakt, że rozwiązanie tego filmu wyszło fatalnie. Nagle morderca okazuje się być niedojdą. Chociaż muszę przyznać, że jest to cecha charakterystyczna wielu tego typu horrorów. A aktorzy rzeczywiście średni, z drugiej strony ich nijakość wynika zapewne też z tego, że nie bardzo mieli co grać.

Zastanawiałeś się może nad fenomenem tego że im większa "chała" tym bardziej zaciekli fani i obrońcy owej chały i tym wyższa średnia na FW?
Są klasyki rzeczywiście niesmiertelne jak Egzorcysta, Omen czy Lśnienie ale jest też grupa gniotów które nie wiem dlaczego zostały wyniesione na piedestał a jak ktoś odważy się skrytykować to często dostaje "po buzi" od "nawiedzonych" fanów.
Wiele elementów które wymieniłeś jest trafnymi spostrzeżeniami ale powiem Ci że poziom filmu Ostatni dom na lewo z 1972 roku jest jeszcze niższy.

Tak jak napisałem na początku wypowiedzi, głośny tytuł i starsza data muszą mieć znaczenie. Poza tym pojawi się jakaś ogólna, odgórnie narzucona teza że taki i taki film jest kultowy i zaczyna się: wielu ludzi ocenia dany film wyżej pewnie tylko dlatego żeby pokazać przed innymi a może też przed samymi sobą, że są tacy fajni bo lubią takie "kultowe" filmy. Co do tych pseudo-kultowych filmów i ich "nawiedzonych" fanów, to się tyczy niestety praktycznie wszystkich gatunków filmowych. Tacy ludzie, oporni na wszelkie racjonalne argumenty, potrafią mocno zirytować.
Oglądałem "Ostatni dom po lewej" z 1972 r. już dawno, raczej słabo go pamiętam, ale oceniłem go na 5/10; na pewno uważam że jest znacznie lepszy od "Piątku trzynastego", przynajmniej nie było takiej słabizny fabularnej, więcej się działo, był jakiś rozwój zdarzeń i pamiętam że tamten film odebrałem w najgorszym razie obojętnie, a nie bardzo negatywnie.

No to ja zgłaszam votum separatum bo film Craven’a z 72 jest fatalnie wyreżyserowany a gra aktorska na poziomie grupki rekonstrukcyjnej. Ale każdy po swojemu wszystko odbiera.
PS. Jak wejdziesz na filmy Marvel’a czy Przebudzenie mocy też możesz zostać zlinczowany jeśli wypowiesz się „nie po myśli”. Myślę że spora część widzów jest zwyczajnie w emocjonalnym gimnazjum jeszcze , a nawet Ci starsi co poniektórzy jak ja, którzy nigdy do gimnazjum nie chodzili, nie potrafią bez emocji przyjąć krytyki filmów które im się podobają i odbierają to na zasadzie „ dzieje mi się krzywda”. Z kolei grupka nawiedzonych fanów gniotów ( wyłączyć z niej należy osoby które są fanami ale „racjonalnymi”) robi sobie fetysz z beznadziejnej fabuły i gry aktorskiej, im gorzej i tandetniej tym lepiej i nie ma w tym nic złego dopóki nie narzucają innym swojego punktu widzenia.