Książki nie czytałem, więc jej nie będę oceniał. Poza tym- książka książką, a film filmem. Zdaje się, że nie tylko komentatorzy Filmweba o tym zapominają, zapomniał o tym bowiem sam scenarzysta i reżyser. To co - być może - sprawiło, że powieść stała się bestsellerem (zmysłowe opisy wyuzdanego seksu, reakcji i odczuć głównych bohaterów) w filmie przełożyło się na przydługie, nudne sceny i nic nie wnoszące spojrzenia. To straszne, że podczas filmu, który z reguły ułatwia zobrazowanie sobie postaci i sytuacji, myślałem: "oooo, to pewnie w książce było przedstawione znacznie lepiej/bardziej efektownie/budowało napięcie". Jeżeli dołożymy do tego wszystkiego, aktorów, między którymi nie ma żadnej chemii, to powstanie w zasadzie taki pornos (czy jak kto woli erotyk) z siermiężną fabułą. W pornosach sex jest jednak o wiele ciekawszy i nikt nie psuje go pseudo-dramatycznymi wątkami na zasadzie "przespać się z nim/nią czy nie". Takie cechy wystarczają, żeby konkurować z sukcesem z niniejszym obrazem.

Zwykle nie nastawiam się negatywnie do żadnego filmu i staram się oglądać wszystko bez wyjątku, jednak po takim arcydziele jak 50 twarzy Grey'a zaufam bardziej swojej intuicji. To w zasadzie jedyny pozytywny skutek 2-godzinnego seansu.