Do obejrzenia tego filmu zbierałam się jakiś czas, wreszcie znalazłam chwilę i... jestem rozczarowana. Jestem raczej naiwną romantyczką, czy jestem z tego dumna, czy nie - lubię historie o wielkiej miłości, dlatego nastawiłam się na to, że i ten film mnie poruszy. Poruszył, ale niestety nie wywołał u mnie żadnych pozytywnych emocji... Wręcz przeciwnie. Dziwię się, że nikt tu na forum nie poruszył pewnej, jak dla mnie, istotnej kwestii. Nie spotkałam się też z podobną opinią nigdzie indziej (zbyt intensywnie nie szukałam, przyznaję). Chodzi mianowicie o postać Greya i skąd wzięło się jego... dziwactwo. Nie czytałam książki (czy warto?), od razu zaznaczam. Grey miał trudne dzieciństwo, ma mnóstwo blizn, nie pozwala się dotykać... Można przez to rozumieć, że był bity jako dziecko. Znęcano się nad nim. A teraz on czerpie przyjemność ze znęcania się nad kobietami. I to jest sexy? Serio? Dla mnie to jest chore. Kiedy pod koniec filmu bił Anastasię, a ta odliczała kolejne bolesne uderzenia, upokorzona, widziałam w niej tego małego chłopca, małego Christiana. Romantyczno-erotyczna komedia o tajemniczym, mrocznym, ideale mężczyzny? Dla mnie to dramat o patologicznym zachowaniu człowieka. I wcale nie chodzi o samo zjawisko bdsm, nie przemawia przeze mnie pruderyjność, raczej wrażliwość matki. Nie rozumiem fascynacji kobiet postacią Greya. Dla mnie jest to niesmaczne, smutne. Samych scen seksu nie oceniam, nie poruszyły mną w żaden sposób, może chodzi o to, że mój mąż jest dla mnie ideałem pod tym względem (i każdym innym też ;). Pomiędzy aktorami grającymi główne postacie brakowało też chemii, żebym uwierzyła w ich uczucie, więc i tu jestem zawiedziona.