Film obejrzałem około 15 razy i za każdym razem z takim samym zainteresowaniem. Świetna gra aktorska, nastrojowa muzyka Chopina(piękna sama w sobie), niesamowity
klimat i realizm przenoszący widza do wojennej Warszawy. Kiedy Szpilman grał Hosenfeldowi na pianinie w ruinach Warszawy to czułem jakbym siedział tam w ruinach i
słuchał razem z nimi. Niesamowite i wciągające uczucie. Kilku moich znajomych też jest pod wrażeniem tego filmu. Niewyobrażalnie godny polecenia :D