Jest to wspaniały film, poruszajćay, autentyczny. głeboki w swym tonie i porażający, dlatego nie moge sie zgodzic z recenzjami z zachodu Eurpy, podejrzewam, że tam chodzi tylko o ilosc ketchapu na na scenie, a nie na tym polega prawdziwe kino! W muzyce filmu można zobaczyć cały obraz Warszawy w czasie wojny, uczucia towarzyszące walce o życie, walce o cżłowieczeństwo, film nie stawia kropki nad i w opowiedzi na pytanie Czy w czasie woljny zatracono humanizm i człowieczzeństwo? . Po obu stronach barykady z cała pewnoscia było można spotkać tchórzy, zdrajców i katów o czym czesto zapominano w ocenie historii. Cieszę sie, że to Polański wyreżyserował film na podstawie ksiażki Władysława Szpilmana, cieszće sie że krajem wybranym do realizacji zdjęc była Polska przez co film nie zatracił swojej autentycznoscci i nie został nakrecony w "bezduchu" Hollywood, gdyby było inaczej ktoś mogłby sie w grobie rpzewrócić. Mam nadzieje, że w ocenach filmu nie zapomnimy o radości i przyjemnosci wynikającej z faktu, że wielu polskich aktorów, scenarzystów, i wielu innych ludzi pracowało przy tym dziele! I zaczneimy wreszcie szczerze cieszyc się z tego co zrobił drugi Polak bo anprawde jest z czego!

Poruszony opowiedzianą w filmie historią Dominik