Bardzo, ale to bardzo przeciętny film. Myślałem, że Smarzowski już się podniósł po Drogówce, a tu proszę. Kolejny przeciętniak przeciętnego reżysera. W filmach Smarzucha jest tylko wóda, ciupcianie, wóda, siekiera, ciupcianie, morderstwa, przekleństwa (wada czy zaleta?) i tak na okrągło. To jest styl, ale niezbyt wyszukany i dobry, a wulgarny, co niektórych może przyciągnąć do siebie lub odrzucić. Ja staram się do tego podchodzić neutralnie. Jednak każdy kolejny film Smarzowskiego tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że on sam już dawno się skończył. Bardzo dobra Róża, niezły Dom zły, a reszta przeciętna lub wyraźnie słaba. Pod Mocnym Aniołem jest wybitnie przeciętny. Sam temat, wałkowany już tysiąc razy, tutaj aż wynudził. Dwa razy spoglądałem na zegarek w trakcie seansu, a film trwa zaledwie półtorej godziny. Rzadko zdarza mi się tak wynudzić na filmie. Poza tym ten okropny montaż, zaburzenia chronologii, które Smarzowskiemu kompletnie nie wyszło, no i koszmarna muzyka, która jest zrzynką z Domu złego. Fatalna reżyserka i ta rozdygotana kamera. Ekipy nie stać na statyw, czy ta "reporterska" praca kamery to efekt zamierzony? Zresztą to nie pierwszy raz u Smarzowskiego. Tak czy siak, Pod Mocnym Aniołem ratuje jedynie kilka, a może i jedna fajna scena (Dorociński i długopis) i obsada - Więckiewicz, Kijowska, Preis oraz Jakubik, którego ewidentnie było za mało. Naciągane 4/10.