bardzo fajny post. :) a żeby nie robić offtopa - film bardzo dobry również.

A już myślałem ze najpierw da o sobie znac jakis trollingujacy hejter :D jest nadzieja w narodzie :D

Super post. Swoją drogą nikt w filmie nie przyznał, że pije bo lubi. A czy tak w wielu przypadkach nie jest?

reżyser, którego grał Dorociński powiedział że "piję bo lubię" ;)

właśnie ja tez pije bo lubie... a najgorsze jest to ze w trakcie filmu mialem ochote cos wypic...chyba czas sie leczyc ;)
a tak powaznie to nie znasz dnia ni godziny kiedy sie schlejesz

A to nie czasami postac grana przez Dorocinskiego stwierdziła ze pije poniewaz jest zbyt normalny i pragnie szalenstwa... Nie chce sie tutaj sprzeczac bo moge sie mylic... Jednak skłaniałbym się ku swojej racji ;D

Tak, Borys powiedział również i to. Ale pierwszą jego wypowiedzią było "Piję bo lubię".

Dokładnie powiedział to i to, a to "piję bo lubię" jest chyba nawet w zwiastunie filmu :)

pije bo lubię, po piciu otwierają się dla mnie różne głębie, mam ciekawe myśli plany, lubie z ludźmi ale lubię też sam :) uwielbiam pić, tylko trzeba mieć umiar jak we wszystkim, ale po pracy czy w weekend można się napić . Ale w filmie jest pokazane inne picie - picie raczej prowadzące do samozagłady, picie depresyjne, ja wolę pić na wesoło i w dobrym humorze.

jak pijesz po pracy i w weekendy to wychodzi na to że pijesz codziennie... i dla mnie film pokazywał jak właśnie z takich niby małych dawek bo co to jest jedno, czy dwa piwa dla smaku czy poprawy humoru, przechodzi się w picie prowadzące do samozagłady, bo po jakimś czasie na te dwa piwa twój organizm już nie reaguje, więc zaczyna się pić więcej, częściej i wtedy traci się kontrole nad piciem, co może się skończyć podzieleniem losów bohaterów filmu

Zakładając, że każdy człowiek z czasem reaguje w taki sposób.

lekarzem nie jestem, ale wydaję mi się że jeśli np. piję codziennie to mój organizm po pewnym czasie przyzwyczaja się do danej dawki alkoholu we krwi, więc żeby się upić będę tego alkoholu potrzebowała więcej i jeśli po miesiącu picia postanowię przestać, to mój organizm zareaguje na brak alkoholu np. będą trzęsły mi się ręce, będę rozdrażniona itd.

w filmie bohaterowie byli w tak długich ciągach i pili codziennie tak dużo że po odstawieniu alkoholu na oddziale dostawali tych ataków padaczki poalkoholowej
ale czy na mniejszą czy na większą skale organizm zareaguje bo już się uzależnił, bo budzi się ten głód alkoholowy po odstawieniu procentów

Z tym się akurat zgadzam. Nie zgadzam się z tym, że jeśli zacznę pić jedno piwo dziennie, to kilku miesiącach będę już musiał ich pić 5. Tzn. niekoniecznie będę pić więcej, bo muszę się upić. Może tak być, ale to raczej czarny scenariusz.
Ręce to się mogą trząść i po 2 dniach ostrego picia;)

ja też nie uważam że po kilku miesiącach z 1 piwa przeskoczę na 5 dziennie, bo nie każdy piję po to żeby się nawalić, ale w codziennym piciu nawet w małych dawkach jest coś niebezpiecznego, bo z osoby która kontroluje picie wcale nie tak trudno się stać osobą uzależnioną od picia, jeśli (podkreślam) pije się codziennie.

patrząc na bohaterów filmu to jest proces który trwa latami, żeby z kogoś kto wypija jedno piwo dziennie stać się kimś kto wypija kilka litrów, ale oczywiście nie każdego to czeka, bo nie każdy kto sięga po alkohol codziennie stanie się alkoholikiem-menelem

true. ale tak samo groźnie jest się regularne nawalanie. dajmy na to co weekend. a prawda, że wszystko co pobudza nasz ośrodek nagrody w mózgu, może stać się przyczyną naszego upadku. i jasne można we wszystkim zachować umiar, tylko gdzie jest ta granica, gdzie kończy się wolna wola a zaczyna przymus.

Po obejrzeniu filmu przeczytałam książkę Jerzego Pilcha. Uważam , że film jest lepszy , między innymi bardziej dramatyczny. Sama nadawałam znaczenie scenom , obrazom , osobom , wypowiadanym tekstom . Mnie nie przeszkadzało to , co ty uważasz za minus . A jak naturalnie grali aktorzy .

Jeżeli pijesz bo jesteś zbyt normalny - to normalene to nie jest ;)
ale recenzja świetną zrobiłeś :) i że niema hejtowania też cieszy :)
czyli uważacie że jednak można a nawet warto mieć swoje własne nałogi żeby nie zwariować? (tak czesto negowane i potępione przez społeczeństwo i psychologów

Czy można mieć nałogi? Nawet trzeba mieć nałogi, które nie pozwolą nam zwariować w natłoku codzienności, kim wtedy byśmy byli jeżeli nie zwykłymi pożeraczami "mąki i tluszczu" jak to zostało pokazane w filmie "Ostatnia miłość na ziemi". Faktem jest ze nałóg kojarzy się nam raczej w sposób negatywny... Jak odróznić pasję od nałogu jeżeli jedno i drugie zaprząta nasze myślenie, odbiera czas kosztem innych i pozwala zachować rownowagę... Przez psychologów raczej piętnowany jest brak umiaru natomiast dzisiaj nasze społeczeństwo trawi właśnie ten brak umiaru w piętnowaniu i to jest naszym NAŁOGIEM jako zbiorowości.

No to nałóg (pasja który pomaga nam nie zwariować jest pozytywny a negatywnym jest brak umiaru przed którym bronią nas psycholodzy a społeczeństwo je piętnuje żebyśmy nie zwariowali od tego braku umiaru...

czyli naszym sportem narodowym jest ból dupy i żal bez umiaru i żeby nie zwariować trzeba mieć jakiś nałóg...

Ponieważ stosujesz zbyt dużo znaków zapytania.

językowy patos to był przejaw mechanizmu iluzji i zaprzeczania tzw. intelektualizacji picia

ja po prostu pije bo lubie