Hm... Ciekawe skojarzenie, ale jak się tak bliżej przyjrzeć, to rzeczywiście. Każdy nałóg jest okropny, drastyczny i wywołujący zgubne skutki. Jednak ludzie świetnie bawiąc się na spotkaniach zakrapianych alkoholem często o tym zapominają.

Popieram. Film podobny do "Requiem for a dream" z tym że w requiem końcówka jest fatalna a w "Pod Nocnym Aniołem" jest nadzieja, tzn takie 50% - 50% że znów zacznie i nie powiem tu PIĆ ale TOTALNIE ROZWALAĆ SWOJE ŻYCIE I SIĘ UPADLAĆ.

Racja w "Requiem..." końcówka raczej pozostawia bardzo znikomą nadzieję. A w "Pod mocnym..." akcentuje się ten moment wyboru. Jest jeszcze szansa i tylko od samego głównego bohatera zależy jak potoczy się jego życie...

Cieszę się, że nie tylko ja miałem takie skojarzenie : )

Ha, już raz to napisałem, ale wtedy nikt się ze mną nie zgodził. Ciesze się, że nie tylko ja mam takie zdanie.

Mój komentarz, który wyklarował mi się podczas seansu "Requiem dla snu" zniechęciło Ci narkotyki, "Pod mocnym Aniołem" zniechęci Ci alkohol.
Montaż bardziej przypomina mi Las Vegas Paranoi - omamy, skakanie po historii, ale przesłanie genialnie tak samo jak w Requiem! :) Widzę, że nie tylko ja mam takie skojarzenia hahaha :)
Film świetny, sam montaż skokowy, tutaj reżyser nie prowadzi nas za rączkę od początku do końca historii sami musimy składać puzzle jakie nam daje Smarzowski powoduje, że czujęmy się lekko upojeni - film nam się urywa, mamy problem z łączeniem wątków - sam z początku nie mogłem rozgryźć w jakiej epoce film się rozgrywa co jest pierw co później. Genialny Wojtek Smarzewski jak i Więckiewicz.

realizacja filmowa na najwyższym poziomie, dobrze że powstają takie filmy. Z jednej strony artystyczne, a z drugiej brutalne i pełne realizmu

O kurczę, jak miło wreszcie poczytać konstruktywną, kulturalną, logiczną dyskusję. Pierwszy raz się z tym spotykam na Filmwebie, gdzie króluje trolling, obrzucanie się wyzwiskami itp. Tak trzymać!

Też jestem pod wrażeniem filmu, mam parę zastrzeżeń, ale są to raczej drobiazgi. Wszystkim tym, którzy narzekają, że film nie ma przesłania czy też ambicji do bycia arcydziełem kinematografii od razu wyjaśniam, że aby film był dobry, zrealizowany na wysokim poziomie i naprawdę dający do myślenia, nie potrzeba w nim pompatycznych prób filozofowania, wyciągania naciąganych głębi, wielkich słów i nadętego moralizatorstwa.
Wystarczy naturalistyczny rzut na rzecz "od kuchni" i zasugerowana refleksja, którą jednak trzeba podjąć samemu - bez pompy, po ludzku.
Bardzo dobry, ode mnie 8/10.