Sądzę, że źle odebrałeś przesłanie filmu. Film nie pokazuje jak to jest się urżnąć, zrzygać i rano pójść do pracy tylko człowieka w trakcie kliku tygodniowego cugu alkoholowego. Trzeźwiejącego tylko wtedy gdy kończy się alk i trzeba iść do sklepu. Taki człowiek owszem sra, szcza i rzyga pod siebie. W dodatku pan Smarzowski nie owija w bawełnę tylko bez kompromisów pokazuje rzeczywistość, czy chcesz czy nie taka jest właśnie rzeczywistość osoby pijącej bez jakichkolwiek zahamowań a takie osoby pokazuje ten film.
Alkoholizmu nie wyleczysz jedna tabletką. Człowiek, który trafia na odwyk prawdopodobnie tam wróci. Może tam trafić wiele razy zanim podejmie próbę rzucenia nałogu. Niestety leczenie nie zawsze oznacza chęci wyleczenia.
Odnoszę wrażenie, że kolega z alkoholizmem spotkał się tylko pod sklepem nocnym?;)
pozdrawiam;)

Bzdura,Smarzowski ulega stereotypom i mu sie cos we łbie pierniczy pewno sam zesrał sie pod siebie ... ja tam nie mam nic do tej twórczości ale on po prostu wciska ludziom szajs.Znam paru alkoholików - jeden z nich reklamował sie na plecach pudzianowskiego firma Kosbud ,inny jeżdzi autem za preseset tys zl audi jakieś tam.To co ten Smarzowski pokazał to jest jakieś gówno.Mam nadzieje że to już ostatni film tego idioty i ludzie go w końcu skasują za imbecylizm w przedstawianiu faktów i nigdy więcej nie pójdą na jego filmy.Bo jego tzn Smarzowskiego strategia polega na tym żeby zrobić film do chrzanu trailer błyskotliwy,nagonić ludzi jak do obozu koncentracyjnego i podpalić bezdenną przewidywalnością głupotą.Chyba sam bym nakręcił lepszy film.

Kudłaczu, nie chcę się wykłócać o znajomość alkoholizmu ale musisz mi uwierzyć, że moje doświadczenie pozwala mi twierdzić, że to co pokazał Smarzowski dotyczy tylko wycinka problemu i to tylko tego medialnego a la Smarzowski. Alkoholizmu nie można zawężać do części alkoholików będących na ostatnim etapie drogi do zatracenia. Wcale nie trzeba posrać się w gacie aby mieć świadomość problemu i pójść szukać pomocy. I to jest ten największy zarzut - społeczeństwo nieobeznane z tematyką będzie teraz stereotypowo na lumpa mówić alkoholik a na alkoholika w garniturze, że ma jedynie depresję a pije bo to mu daje ulgę. Wiesz ilu ludzi po wyjściu z kina powie sobie, że spoko, jeszcze mogę pić, nie jest przecież ze mną tak źle jak widziałem na filmie. Do tego pokazanie terapii w taki sposób powoduje, że można to potraktować jak bezsensowną stratę czasu. A jednak jakaś część alkoholików korzysta z tej formy leczenia ze skutkiem pozytywnym.

To co pokazał Smarzowski jest "ostatnią fazą" alkoholizmu, brudną, śmierdzącą i odrażającą. Jeden pije codziennie i rano wstaje do pracy na kacu inny nie jest w stanie wstać z łóżka przez kilka dni/tyg. (chyba, że po butelkę do sklepu;). Nie był w stanie nakręcić filmu pokazującego całej skali problemu. Poza tym jest to film na podstawie książki więc zapewne trzymał się treści w niej przedstawionej (nie czytałem więc mogę się mylić).

Główny bohater filmu również jest panem w garniturze;)

"Wiesz ilu ludzi po wyjściu z kina powie sobie, że spoko, jeszcze mogę pić, nie jest przecież ze mną tak źle jak widziałem na filmie"
Na początku bohater zrobił wywód na temat rodzajów pijaków i stwierdził, że on jest z tych co mogą pić- jak to się skończyło wiemy;) jeżeli ktoś tak powie jest na dobrej drodze do upodobnienia się do bohaterów filmu. Myślę, że między innymi to chciał pokazać reżyser.

I jeszcze jedno Janku- to nie jest arcydzieło ale dobry film pokazujący niestety rzeczywistość o której się nie mówi w mediach, o której dzieciaki nie rozmawiają w szkole, której nie zobaczysz jeżeli nie dotyczy Ciebie lub kogoś bliskiego.
Mamy chyba inne doświadczenie w tej sferze;)

Chyba przesadzasz. Może nie zrozumiałeś filmu. Warto przeczytać książkę Pilcha jako uzupełnienie.

Jeśli radzisz mi abym przeczytał książkę Pilcha jako uzupełnienie to tym bardziej dajesz mi argument, że Smarzowski słabo zekranizował tę książkę. Bo gdyby zrobił to dobrze to nie musiałbym tego czynić ;-) Ale mimo wszystko chętnie wysłucham Twojej interpretacji filmu. Ja swoją opisałem więc mogłaś się do niej odnieść. natomiast nie wiem jak Ty to widzisz oprócz tego, że nie zgadzasz się z moją oceną filmu. Co jest elementem sprawiającym, że dzieło Smarzowskiego to arcydzieło!?

Opisałam ją wcześniej kilka razy. Według mnie jest to film artystyczny.Przywołuje wypowiedzi różnych autorów, dobrze operuje obrazem i muzyką. Są dobrze dobrani aktorzy i grają bardzo naturalnie. Temat jest dla mnie zrozumiały, bo miałam w rodzinie i otoczeniu przypadek tej choroby oraz chorych na raka i rozumiem samotność człowieka ale i chęć wyzdrowienia. Mój ojciec zanim zmarł na raka mówił, och żebym mógł jeszcze trochę pożyć. inna osoba w rodzinie z rakiem, leczy się i żyje. Ponadto zmarł w ubiegłym roku mąż mojej koleżanki (inżynier). Wysiadła mu wątroba, a szereg lat pił i upijał się piwem. Film zmusza do myślenia.
Ale nie namawiam nikogo aby zmienił swoja ocenę. ty to widzisz tak, a ja widzę inaczej.