Ja jestem umiarkowana optymistką i uważam, że Jerzy nie będzie pił. Zrozumiał, że nie panuje nad nałogiem, że takie picie grozi śmiercią (na przykład wizja zmarłego w wannie), pragnie miłości, jest inteligentnym facetem.

Ja na szczęście (choć nazywanie tego szczęściem może zastanawiać) jestem zdeklarowaną pesymistką i po trochu realistką.
Moim zdaniem Jerzy (prędzej, czy później) wróci do picia. Strach przed śmiercią, pragnienie miłości, bycie "inteligentnym facetem" czasem nie wystarcza. Trzeba zdać sobie sprawę, że alkoholizm to choroba na całe życie i może być różnie. Strasznie w postawie Jerzego podobało mi się to, że nic nikomu nie obiecywał. I mimo, że z każdym kolejnym odwykiem nie przestawał mieć nadziei, że "tym razem to już ostatni raz" - twardo stąpał po ziemi. "Ona" chyba nie miała złudzeń, i ja też ich nie mam. Znam jednego alkoholika. Poznałam go "już" niepijącego. Rozmawialiśmy kiedyś długo. Powiedział mi: "wiesz, za dużo osób bym zawiódł gdybym wrócił do picia". Ale potem ktoś (specjalista terapii uzależnień) zareagował na jego słowa krótkim: "na dłuższą metę nie jest to dobra mobilizacja". Jedyny wniosek jaki przychodzi mi po tych słowach, i po obejrzeniu "Mocnego Anioła", że samo "wielkie chcenie" nie wystarczy. Trzeba zacząć coś robić (niekoniecznie pić;) i nie robić tego dla kogoś, tylko - przede wszystkim - dla siebie.

Tak jak w jednej z japońskich sztuk walki, gdzie jedną z zasad postępowania jest : siedem razy do dołu, osiem razy do góry. Trzeba walczyć, czyli po upadku wstawać. Jerzy wygląda mi na silnego człowieka. W życiu też znam takiego alkoholika, co nie pije.

Gdyby był silnym człowiekiem, to by nie został alkoholikiem.

Niekoniecznie. Czasem problemy przerosną także silnego człowieka, Ten bohater miał jakieś problemy z kobietami (były żony i inne damy w jego życiu. A czasem coś można przeoczyć. Nie wszyscy sobie zdają na przykład sprawę, że gdy w rodzinie pił dziadek i ojciec (przodkowie) , to kolejny członek rodziny jest dużo bardziej podatny na chorobę alkoholową.

Właśnie silni wpadają w sidła. Słaby ma kaca i na długie tygodnie nie potrafi patrzeć na gorzałę ;)

Możemy udawać silnych, ale wszyscy jesteśmy słabi. Tak naprawdę.

To po kiego grzyba piszesz takie dyrdymały: "Gdyby był silnym człowiekiem, to by nie został alkoholikiem."Sama sobie zaprzeczasz ,ech...

Grzyby bywają niezdrowe. A i ja bywam swoim zaprzeczeniem. Nic na to nie poradzę. Nie jestem ideałem. Na szczęście.

Mylisz się. Ludzie twardzi piją! To jest choroba, jak rak dotyka każdego.

Tak, bardzo twardzi są ludzie którzy przy każdym napotkanym życiowym problemie - uciekają w alkohol. Bardzo twardzi są to ludzie. O ile na alkoholizm mamy wpływ, to na raka już trochę mniej.

Słabość rzecz ludzka. Gdyby każdy człowiek miał wpływ na chorobę alkoholową, to nikt by na nią nie chorował...

Najśmieszniejszy był człowiek wypadający z okna, a główny bohater umarł z przepicia...

Jerzy? Wiesz z książki?

Nie czytałem książki, tak wnioskuję po obejrzeniu filmu.

Pesymista?

realista

A co ze sceną z samego początku? ,,jestem trzeźwym alkoholikiem''?
Pytam bo sama nie jestem pewna co myśleć... miejscami nie wiedziałam czy to co oglądam dzieje się tam ,,na prawde'' czy to jego delirka.

ja to odebrałem jako retrospekcję

Mam nadzieje, że jednak to film jest retrospekcją :-) może jest to naiwne ale nutka nadziei ie zaszkodzi, nie?

w życiu? tak, w filmach smarzowskiego? nie