Meczący film o niczym. Znaleźli się tacy, co mówią, że to "dzieło" i z wyższością wyśmiewają tych, co ocenili to filmidło nisko. Ja oceniam ten film nisko i nie czuję się z tego powodu winny, ani głupi. Przeciwnie - czuję się na tyle świadomy, aby stwierdzić, że ten nużący film nie niesie ze sobą większej wartości, poza "alegorią do ludzkiego życia", jak to tu ktoś określił. Do życia w ogóle - bo film sugeruje, że wszelka forma życia, w zderzeniu z emocjami wyższymi będzie dążyć do rozwoju emocjonalnego, czyli że niby do dobra. W sensie "okaż komuś dobro, a jego czyny nacechują się na przekazywanie tego dobra dalej".

Niestety, jeżeli jakiś film jest inny, to jeszcze nie znaczy, że jest wybitny. Może tylko takie udawać. Moim zdaniem ten film jest za słaby na "dzieło". Choć początkowo udaje je całkiem dobrze. Jest kilka pięknych obrazów.

Czy ten film ma drugie dno? Co tu interpetować? "Obca" forma przybywa na ziemię, pozyskuje energie z ziemian, ale gdy spotyka kalekę, nagle budzi się w niej współczucie - uczucie, którego nie znała. To prowadzi do przemiany, ucieczki od dotychczasowego "życia". Oczywiście jej "dotychczasowe życie" ściga ją na motocyklu i szuka po całej Szkocji. W tym czasie zaczyna poznawać emocje, do których nie miała dostępu - miłość, współczucie, empatia itd. Aż na końcu poznaje tez wrogość i zło, w postaci drwala-zboczeńca. Taka alegoria na nasz świat. Tyle, że nudna, mało odkrywcza i nieciekawa.