To nie jest takie proste. Oczywiscie wlasnosc jest sprawa swieta. Kazdy z nas zapewne chcialby zwrotu tego co mu bezprawnie zabrano a narodowosc nie ma tu nic do rzeczy. Nawet antysemita bedzie żądał by mu zwrocic to co mu ukradziono albo sila odebrano. W sensie czysto moralnym sprawa jest oczywista, sek w tym, ze antysemici nie slyna z holdowania zasadom moralnym.

Natomiast problem jest natury prawnej, ekonomicznej i administracyjno-organizacyjnej. Wiekszosc zydowskich wlascicieli ziemi, majatkow, kamienic nie zyje. Nie zyja tez zwykle ich spadkobiercy. Powstajace gminy zydowskie nie maja prawa do dziedziczenia wlasnosci cywilnej, choc niektore sie tego domagaja. Niekiedy nie maja nawet prawa do wlasnosci przedwojennych gmin zydowskich, bo nie sa ich bezposrednimi kontynuatorami.

Dodatkowo wiele nieruchomosci jest juz w rekach prywatnych i nie mozna ich oddac spadkobiercom dawnych wlascicieli bez naruszenia prawa do wlasnosci obecnych wlascicieli, ktorzy nabyli nieruchomosci droga calkowicie legalna. Majatki mozna oddawac tylko wowczas, gdy naleza do skarbu panstwa - potwierdzil to Sad Najwyzszy. W innych przypadkach spadkobiercom nalezy sie rekompensata czesciowa lub pelna.

Ale tutaj w gre wchodza mozliwosci finansowe gmin i skarbu panstwa. A sa one ograniczone. Strona polska domaga sie uwzglednienia uwarunkowan ekonomicznych. Kazdy spadkobierca ma mozliwosc dociekania swoich praw w sadach polskich i kazdy spadkobierca jest traktowany indywidualnie. Jego pochodzenie etniczne nie ma dla polskiego sadu najmniejszego znaczenia. W ten sposob powoli odzyskuja swoje wlosci np. potomkowie dawnych rodow szlacheckich.