Jakoś zinterpretowałem tę historię inaczej, być może błędnie. Briony była zakochana w Robbim. Przy fontannie odwróciła wzrok, żeby oszczędzić sobie udręki na widok zbliżenia ukochanego z siostrą. Pomylony list utwierdził ją w przekonaniu, że tam się dzieje miłość, a scena w bibliotece to było po makale. Imo trzynastolatka ma dostatecznie dużą wiedzę o świecie ludzi, żeby poprawnie zinterpretować takie sytuacje. Od tej pory działa się zemsta. Briony wykorzystała "odważny charakter" listu do tego, żeby wyrobić w Loli złe zdanie o Robbim, a potem sytuację przy poszukiwaniach bliźniaków, żeby go ostatecznie utopić i wepchnąć do pierdla. W mojej optyce to było klasyczne "jeżeli ja nie mogę z nim być, to nikt z nim będzie!".

Film bardzo starannie nakręcony, świetna praca kamery, staranne kadrowanie. Piękne plenery i wnętrza, wszystko się zgadza. Scenariusz ciekawy, oprawa muzyczna petarda, ale... jednak momentami bardzo się ciągnie. W sceny z "części wojennej" włożono mnóstwo pary, a pomimo tego ciągną się najbardziej. Mam wrażenie, że scenariusz za bardzo odbiega od głównej osi i meandruje po światach i klimatach, których nie udało się opowiedzieć w sposób dostatecznie angażujący. Pół godzinki krócej, konkret zamiast poetyckich impresji o wojnie i byłby naprawdę świetny obraz.